zondag 28 oktober 2012

Papa,s autootje.


                                                       Christiene Düthler©.

                                                      Papa,s autootje.
Vader en moeder en vier kinderen wonen in een rustig dorp, met weinig auto,s en veel fietsen.Toen de kinderen klein waren gingen ze bij hun ouders op de fiets mee,toen ze groter werden kregen ze een eigen fiets.Het is zondag er is een uitstapje geplend voor de kinderen het lijkt het eind van de wereld Lommel en voor papa en mama inspanning om  de boel bij elkaar te houden.Aan alles is gedacht,broodjes limonade een trommeltje met tomaatjes,ook de zwembroekjes gaan mee.En daar gaan ze allemaal op de fiets het is een flinke fietstocht maar eindelijk komen ze toch aan,een fijne dag zwemmen  en pootjebaden ze verveelden zich geen moment,papa en mama zoeken een geschikt plekje voor de picknick mama spreid een kleed op de grond en pakt de mand met de broodjes en de limonade en het blikje waar de tomaatje in zitten ze doet het blik open en zegt we hebben geen tomaten het lijkt wel tomaten puree.Ze waren stuk gerammeld door het fietsen op de hobbelige paadjes.Naar de picknick gaan de kinderen de speeltuin in.Na een dag van spelen  in en aan het water komt er toch een eind aan de pret,papa roept jongens we gaan in pakken we gaan naar huis.Alles wordt weer bij elkaar gezocht en daar gaan ze weer.Een heerlijke dag en die koste geen cent.Ze fietsen over de hobbelige paadjes achter elkaar aan Jan was wel wat gewend haantje de voorste hij fietst voor zijn zusje uit,en steekt netjes zijn hand uit naar rechts Tineke volgd en slaat ook rechts af Jan zet de sprint in en lacht kei hard om zijn geslaagde grap,ze hoefden niet recht af en Jan rijd weer aan top.En kijkt om met een glunderend gezicht Tineke was een beetje pissig het lukt Jan altijd weer.En dan zijn ze weer thuis en alles is goed gegaan maar papa vond het een hele onderneming met die slingerende kinderen op hun fietsjes.Papa droomde wel een hard op,hij zou wel een klein autootje willen hebben en soms komen dromen uit.En papa kocht een autootje een fiat topolino een schattig klein autootje de kinderen konden er net in zitten, en had een schuifdak.Papa voelden zich de koning te rijk in het dorp waren niet zo veel mensen met een auto papa was er dus  ook heel zuinig op.Maar het gebeurde ook dat papa en mama wel eens weg waren en het leek Jan  leuk om ook eens auto te rijden,


en vraagt Tineke wil jij een stukje mee rijden heel even denkt ze aan haar papa maar ze vind het ook wel reuze spannend ze stappen samen in en Jan start het is een korte weg ze staan in de achter tuin met daar achter een  sloot  zonder water maar  met hoge brandnetels  Jan geeft gas en daar gaan ze een korte rit.
Tineke knijpt haar handen in elkaar als Jan nu maar op tijd remt ze komen steeds dichter bij het huis haar hart bonst in haar keel en nog een stukje en het  laatste stukje richting terras het loopt schuin naar beneden Tineke knijpt haar vingers fijn en ja  Jan remt, maar te laat een klap boem pats boem en het autootje staat stil de tuindeuren zijn aan gort Jan kijkt naar Tineke vlug er uit Jan kijkt nog een keer om en zegt er zit een deuk in het autootje kom weg wezen ze rennen of hun leven er van af hangt zo hard.Tineke staat voor de sloot ze moet door de brandnetels ze heeft geen andere uitweg en Jan ziet ze al helemaal niet meer.Ze is op de helft en hoort haar vader roepen ze geeft geen antwoord ze loopt met haar blote benen en armen door de brandnetels en probeert haar armen hoog te houden in de lucht maar ze weet het zeker haar vader komt achter haar aan maar door de brandnetels??het was het één of het ander of een pakslaag rennen en niet meer om kijken.Het eind is in zicht ze klautert de sloot uit en loopt het boerenpad af tranen biggelen over haar gezicht haar armen en benen branden en staan vol bulten ja wat nu,dan maar naar huis veel erger kon het niet worden ze gaat naar binnen.Papa en mama zitten aan de tafel elkaar aankijkend zegt mama die hoef je geen straf meer te geven die heeft ze al gehad moet je die armen en benen zien één en al bult.En of ze een pakslaag gekregen zou hebben daar komt ze nooit achter en Jan weet nog niet wat hem te wachten staat.Maar welke straf erger is een pakslaag of de brandnetels dat blijft een vraag.

                                                            Christiene Düthler©.

Jaren vijftig
verhaal.