dinsdag 17 december 2013

Een lichtje in donkere tijden.........................


                                                     Christiene Düthler©


                                               Ik wens je een vrolijke kerst
                                                                 
                                            en  een gezond  en voorspoedig 2014
                                                       
                               Je zult wel gemerkt hebben dat mijn bezoekjes
                               minder zijn dan voorheen.
                               Mijn man is voor de derde keer achter één op genomen
                               in het ziekenhuis en is zorg wekkend
                               dus voor mij een spannende en drukke tijd.
                               Bedankt voor alle fijne leuke en warme reacties
                               ik trek mij terug maar hoop in het nieuwjaar
                               als alles goed is weer van de partij te zijn.
                               Zo als altijd liefs een groet van mij
                                                  Christiene
Een klik op
op de afbeelding voor groter kijken.

donderdag 12 december 2013

Eén postzegel van vijf centjes.


                                                            Christiene Düthler©

                                                Een postzegel van vijf centjes.
In een dorpje  met wat boerderijen, winkeltjes  en een piep klein postkantoortje en een schooltje. Woont Guusje met zijn papa en mama en zijn broertjes en zusje aan de Dorpsweg Soms mag hij een boodschapje doen voor  zijn mama. Guusje loopt het liefst in zijn overalletje voelt zich heel stoer. Mama vraagt zou jij een boodschapje willen doen voor mij? en dat doet Guusje met plezier. Mama denkt moet  je hem daar nou zien staan in zijn overalletje en glimlacht. Haal jij voor mama een postzegeltje van vijf centen, Guusje steekt het vijf centen muntje in zijn broekzak, niet verliezen hoor en weg is hij. Mama is druk bezig en voor ze het weet is Guusje al op pad. Het is steen koud, en Guusje is weg gegaan zonder jasje in zijn dunnen overalletje loopt hij over straat, hij rilt van de kou. Een vrouw op de fiets rijd hem voorbij ,ze roept tegen het jongetje moet jij geen jasje aan? het is veel te koud, Guusje kijkt geschrokken , loop maar hard daar krijg je het warm van .En Guusje zet het op een rennen, de vrouw kijkt nog een keer om en denkt heeft dat kind dan niemand die op hem let. Hij is er bijna, voorbij de school aan de overkant daar is het postkantoortje. Guusje doet de deur open, er is niemand en is meteen aan de beurt. Er staat een dame aan het loket, ze heet Marie en ze heeft ook een bijnaam Marie van het postkantoor of Marie met de grote tieten, Marie heeft een vriendelijk gezicht, ze hangt wat voorover, Guusje kijkt recht in haar boezem , en wat mag het zijn ventje een postzegel van vijf centen  zegt Guusje en heb je ook centjes vraagt Marie, Guusje graait in zijn zakken en geeft het vijf centen muntje, Ze ziet dat hij staat te rillen op zijn beentjes heb jij het zo kou vraagt ze? Hier is een postzegeltje stop het maar goed weg. Guusje kijkt nog een keer goed naar Marie en denkt die heeft grote tieten. Marie vraagt heb jij geen jasje? Loop maar hard dan krijg je het wel warm. Tot ziens zegt Marie en Guusje trekt de deur snel achter zich dicht en zet het op een rennen. Zo zegt mama dat heb je vlug gedaan, Ik ben trots op jou maar een volgende keer wel je jasje aan.
Christiene Düthler©

Eén klik  op afbeelding
voor groter kijken.

zondag 1 december 2013

Klederdracht......Holland.......Volendam.


                                                              Christiene Düthler ©

                                                              Holland-Volendam.

                                                              Meisje en jongen in

                                                                  klederdracht.

                                                              Pentekening  30 x 29.

                                                                   Acryl-verf.
Een klik voor
groter kijken.

                                                        -------------------------------

vrijdag 22 november 2013

Terug van weg geweest.......


                                                       Christiene Düthler©


                                Hier  bij bedankt lieve blog vrienden en vriendinnen
                                voor de  fijne reacties mails en kaartjes
                                warme woorden doen een mens goed
                                Ik wens je al vast een goed en gezellig weekend
                                Groetjes Christiene.

Een klik voor groter kijken.

donderdag 24 oktober 2013

Een blog-pauze......


                                                         Christiene Düthler©

                                       Hallo  web-vrienden en vriendinnen
                                       Hier bij wil ik je laten weten
                                       dat ik door familie omstandigheden
                                       Een blog-pauze neem......
                                       Groetjes Christiene.

zaterdag 19 oktober 2013

Afscheid.


                                                Christiene Düthler©

                                               Zeilschip- pen-tekening.

                                                       Acryl-verf.

                                                        32 x 24.


                                                  Afscheid.
                                          Afscheid van een jachtig leven
                                          een zeilschip komt in zicht.
                                          De zee weerspiegeld
                                          een droom komt boven water
                                          een tropisch eiland in de zon.
                                          De was doen in een stroompje
                                          geen mobiel bereik
                                          als of de tijd is stil blijven staan.
                                          In de verte klinkt gitaar muziek
                                          en tamboerijnen.
                                          Je waant je in een paradijs  
                                          waar elke dag de zon schijnt
                                          geen benul van tijd.
                                          Hier wil je voor altijd blijven
                                          het einddoel is bereikt.
                                               Christiene Düthler©
                                           ....................................................




dinsdag 8 oktober 2013

Wayang poppen.


                                                           Christiene Düthler©


                                                     Idonesische wayang poppen.

                                                    
                                                    Op doek geschilderd 40 x50.

                                                             Met acrylic verf.

Een klik voor groter.


Wayang.
Letterlijk betekent wayang schaduwspel maar het woord heeft een veel ruimere betekenis .0ok de van hout of leer gemaakte poppen
worden in het Indonesisch wayang-golék -kulit genoemd .Voorts betekent wayang toneelspel of poppenspel, waarbij figuren of verhalen uit het
wayan repertoire worden uitgebeeld door een poppenspeler [dalang ] Veel gezinnen houden zich dagelijks bezig met het maken van deze poppen.
Het is kunstzinnig en ambachtelijke arbeid. Even als het schimmenspel is het maken van poppen aan vaste regels gebonden
Bij de poppen van hout snijdt men eerst de contour en dan volgens voor geschreven patronen de oren en daarna wordt met buiten gewone nauwkeurigheid
het gezicht vorm gegeven. Veel aandacht wordt daar aan besteed aan expressie
Nu is de neus aan de beurt,  vervolgens de mond en tenslotte de ogen. Thans is de pop gereed om geschilderd te worden. Ze beginnen een witte basisverf
en dan met de hoofd kleuren: geel, rood blauwe en zwart. Alle kleuren hebben een betekenis. Door menging ontstaan er weer tussen kleuren.
Door de gebruikte kleuren, de vorm de houding van het hoofd krijgt de pop z,n bedoelde karaktertrekken.
De wayang-golék is nu gereed om door de dalang tot leven te komen.
                                                       ...................

vrijdag 4 oktober 2013

vrouwen geschilderd op kiezelstenen.


                                                             Christiene Düthler©


                                                                Christiene Düthler ©

                                               Vrouwen geschilderd op kiezelstenen.
                                                           Met Acryl verf-- en vernis...

Een klik voor groter kijken.

dinsdag 1 oktober 2013

Afscheid van een zomer.


                                                           Christiene Düthler©


                                                                   Herfst.
                                                   Afscheid een zomer voorbij.
                                                   Herfst storm wind en regen
                                                   blaadjes dwarelen naar benee
                                                   oker geel rood en bruin
                                                   kleuren als een bont tapijt.

                                                   Je volgt een sprookje dat heet herfst.
                                                   Geen kabouters maar paddestoelen
                                                   rood met witte stippen elfenbankjes
                                                   een kruisspin in haar web.
                                                   In de lucht gekrijs van vogels.

                                                   Hoog boven de bomen
                                                   klaar voor het vertrek ver van hier.
                                                   Overwinteren in warmere oorden.
                                                   Kleuren oker geel rood en bruin
                                                   laten zien hoe mooi de herfst kan zijn.

                                                            Christiene Düthler. ©

Een klik voor groter kijken.

maandag 23 september 2013

Boekenleggers.....


                                                              Christiene Düthler©

                                                                Boekenleggers.

                                                                   5 cm x 20

                                                        Pentekening-inkt -Acryl-verf.

                           Om het compleet te maken komt er nog een hoesje en een kwastje aan.

                                                        Een klik voor groter kijken.


donderdag 19 september 2013

Twaalf sterrenbeelden.


                                                             Christiene Düthler©

                                                 pentekening inkt  \ Acryl verf-  30 x21


                                                              Christiene Düthler©

                                              Laatste  4........van de twaalf- sterrenbeelden.

                                                    --------------------------

Een klik voor groter kijken.
                                                                 

zondag 15 september 2013

4.......Sterrenbeelden......


                                                            Christiene Düthler©

                                                                 Sterrenbeelden.

                                                       pentekening-acryl-30 x 21.

                                                                                                
Christiene Düthler©

een klik voor groter kijken.


donderdag 12 september 2013

4.......Sterrenbeelden......


                                                           Christiene Düthler©

                                                           Sterrenbeelden.

                                                           pen tekening acryl.-30x21
                                                                   

                                                             Christiene Düthler©

een klik  op afbeelding
voor groter kijken.

woensdag 28 augustus 2013

Een kijkje in de keuken.......2


                                                         Christiene Düthler©

                                                   Een kijkje in de keuken.
Er komt een auto aan rijden en er  word getoeterd, ze gaan aan de kant van de weg lopen, kijk zegt Rosalie ze zwaaien naar ons, en dan zien ze dat het Annemarie en haar zusje Barbara zijn. Wat leuk misschien gaan ze ook naar het zwembad.Heb je die auto gezien vraagt Wim, dat zijn echt rijke mensen.Ze komen het zwembad binnen en laten hun kaart zien, en dan snel uit kleden en het water in.Ze doen spelletjes in en om het water,kom dan gaan we in de zon liggen de badlakens worden uit gespreid.En als ze willen gaan liggen roept Tineke,ik zie Annemarie en Barbara, met hun moeder ze zitten op een heuvel met een mooi uitzicht op het zwemwater.Zullen we bij hun gaan zitten vraagt Rosalie,alles word  bij elkaar gepakt,ze lopen naar de zusjes en roepen in koor hallo,wat leuk zegt de moeder kom hier maar bij zitten.Ze zijn weer aardig op gedroogd kom we gaan weer het water in.Naar een middag van spelen en zwemplezier pakken ze hun spulletjes weer bij elkaar en gaan weer naar huis. De kinderen groeten daag tot ziens, het voelde of ze er twee vriendinnetje er bij gekregen hebben.Wim blijft er bij dat ze deftig zijn, maar met spelen zijn ze het zelfde als wij zegt Rosalie.Het is aan het eind van de week het is zaterdag morgen.Tineke is al vroeg op ze is gewend haar mama te helpen met huishoudelijke werkjes,mama geeft de kamer een goede beurt.Tineke doet haar schortje aan en zucht eens diep, de af was is voor zo,n meisje en hele klus.Zonder zeuren begint ze , zette de kopjes bij de kopjes ze maakte stapels van de borden en een stapel schoteltjes en een bak met vorken messen en lepels, ze laat de bak vol water lopen en maakt schuim met de zeepklopper.De eerste bordjes gaan in het sop,terwijl ze bezig is komt er niemand in de keuken,papa niet en haar broertjes ook niet.Mama is druk in de kamer bezig en heeft gezellig de muziek aan.Mama heeft een hekel aan af wassen, de af was van de vorige dag staat er nog, de kat zit op de keuken stoel en kijkt of ze wil zeggen moet jij dat allemaal alleen doen,ze draait zich om op de stoel en gaat slapen.Tineke moet niet afwassen, maar denkt dan hoeft mama niet alles alleen te doen,de eerste stapel  schone bordjes groeien, nou de kopjes in de bak.Ze staat een beetje te dromen en kijkt door het keuken raam dat uit zicht geeft op de binnen plaats.De poort gaat langzaam open,Tineke kan haar ogen niet geloven,Annemarie en Barbara komen voorzichtig de plaats op lopen,Tineke is verrast dat haar nieuwe vriendinnetjes naar haar toe komen.Maar de keuken hadden ze nu niet mogen zien haar hart klopt in haar keel, en dan gaat de deur open, ze zeggen hallo en kijken elkaar verlegen aan,want zo iets hebben ze natuurlijk nog nooit gezien,Moet jij dat helemaal alleen doe vragen ze,dat moet ik niet  dat doe ik om mijn mama te helpen,wij hoeven dat nooit zegt Barbara.de twee wisten zich hier duidelijk geen raad mee,wij kwamen vragen of jij buiten komt spelen dan gaan we maar weer dag misschien tot straks.Tineke was de moet in haar in de schoenen gezonken dit vind ze echt niet leuk,Waren ze maar later gekomen dan was ze klaar geweest.Ze gaat nog even verder tot mama komt, als ik jou toch niet had en slaat een arm om haar heen en geeft haar een dikke knuffel, pak jij maar de droog doek dan was ik verder af dan zijn we zo klaar.Ze verteld mama van de nieuwe vriendinnetjes en of kom spelen,ik heb gezegd dat ik eerst mama wilde helpen.
Mama zegt jij bent echt een schat ze drinken nog gezellig een kopje thee, we zijn klaar ga maar naar jou vriendinnetjes.Ze had er een goed gevoel aan over gehouden, ze had haar mama niet in de steek gelaten.

                                                        Christiene Düthler©
Einde.

Een klik voor
afbeelding groter kijken.

dinsdag 27 augustus 2013

Een kijkje in de keuken......1


                                                              Chistiene Düthler©

                                                    Een kijkje in de keuken.
Tineke woont tussen de boerderijen en de mooie huizen.Ze heeft veel vriendinnetjes en speelde veel buiten.Na school en s,avonds gaat ze met de kinderen uit de buurt verstoppertje spelen.Tineke en haar vriendinnetjes wisten altijd de mooiste plekjes te vinden en het duurde lang voor dat ze gevonden werden.Aan de over kant van Tineke haar huis staat een boerderij en daar zijn de mooiste plekjes te vinden.Ze zitten boven op een hooiberg en zien de de kinderen beneden zoeken en roepen en soms heel dicht bij en dan proesten ze het uit van het lachen en zo hard dat Jan wel naar boven moest kijken en riep, ik heb jullie wel gezien hoor en dan hebben ze de grootste pret.Er komt een eind aan als de moeders hun kroost binnen roepen .En dan word het weer stil.De andere dag gaan ze met een vast clubje naar school.Bij één van de grote huizen staat de verhuis wagen voor.De verhuizers dragen de meubels naar buiten ,in het huis woonde een aardige oude dame ze zwaaide altijd naar de kinderen die vonden dat leuk.Tineke en haar vriendinnetje Rosalie komen bij school aan en gaan naar binnen, ze zitten alle bij in de zelfde klas,de oudere kinderen lopen verder door de gang door naar hun les lokaal.Als eindelijk de school bel gaat, gaan ze snel naar huis, de verhuis wagen is weg en het huis is leeg,geen lieve oude dame meer de naar de kinderen zwaait.Een paar dagen later staat er weer een verhuis wagen voor het huis, de kinderen blijven staan om te kijken wat er allemaal naar binnen gaat,tafels en stoelen en kasten en bedden,Er komt een meneer en mevrouw naar buiten,zouden die hier komen wonen zegt Tineke, ik denk het wel zegt Rosalie er komen ook twee meisjes naar buiten ze lijken net zo oud als Rosalie en Tineke.Ze kijken nieuwsgierig naar de kinderen misschien kunnen we wel vriendinnetjes met ze worden zegt Rosalie, ja misschien wel.Ze spelen deze week  in de buurt van het huis om maar een glimp van ze op te vangen.Dan komt meneer en mevrouw en de kinderen naar buiten de man netjes in het pak en de dame in een mantelpakje en op hoge hakken.Ze zien er anders uit als de meesten in het dorp,ze lopen richting boerderij. Kom zegt Tineke dan lopen wij ook die kant uit, is dat niet raar vraagt Rosalie,wel nee zegt Tineke ik woon toch aan de overkant.De twee zusjes kijken nu ook nieuwsgierig hun kant in.Dan tikt mama tegen het raam,mama wil dat ze binnen komt,en dan gaat Rosalie ook naar huis en kijkt nog een keer om waar de zusjes spelen met de hond van de boer, ze lacht nog een keer en rent dan naar huis.Na het eten mogen de meesten kinderen nog even buiten spelen,De zusjes staan te kijken en Rosalie vraagt of de zusjes mee willen spelen,en ja dat willen ze wel. En zo horen ze er ook bij,ze gaan verstoppertje spelen, Rosalie en Tineke zoude ze wel wegwijs maken naar de mooiste verstop plekjes,de zusjes vinden het heel spannend.De moeder van de zusjes komt aan lopen, en zegt het is de hoogste tijd en daar gaan ze,ze heeft haar amen om haar dochters geslagen de kinderen kijken ze na, dat zijn deftige mensen zegt Wim dat zie je aan hun moeder met haar hoge hakken, ja zegt Ria een buurmeisje ze hebben altijd mooie kleren aan.Ze waren het er over eens dat het deftige mensen zijn.De volgende dag hadden de kinderen af gesproken naar het zwembad te gaan, dat is altijd reuze gezellig, het was een eind lopen maar dat zijn ze gewend.

                                            Christiene Düthler©
een klik voor afbeelding
groter kijken.

word vervolgd
jaren vijftig verhaal.

woensdag 21 augustus 2013

De rode kater.


                                                               Christiene Düthler©

                                                getekend en geschilderd op papier

                                                                 50x38 cm

                                               Catootje en Jeroentje en de rode kater.

                                                                     uit 2003.

een klik voor groter

                                                               
strip- tekening.
van Jan Kruis.
                                                           

woensdag 14 augustus 2013

Deze kunstwerken hebben hun plekje gevonden.............


                                                             Christiene Düthler©
                                   Gothic ....meisje en jongen.....op doek geschilderd.

                                           

                                                                Christiene Düthler©


                         Een klein meisje gaat op reis....op papier getekend en geschilderd.


                                                                Christiene Düthler©

                                       Onder weg naar morgen.......geschilderd op doek.


                                                             Christiene Düthler©

                                        Boekenleggers.......getekend en geschilderd.
                                                    ........................................

zaterdag 10 augustus 2013

Monnie de poes ....3



                                                      Christiene Düthler ©

Mieke was het minste poesje uit het nestje, mama had al gezegd
laat Mieke maar bij haar mama blijven. De poes van twee deuren verder
was een mooie een mollige kat geworden .Mieke was klein en mager en
het lijkt of ze steeds dunner word. s,morgens aan het onbijt zei
moeder het gaat volgens mij niet goed met Mieke. mama zei dat niet
voor niets dat voelde Tineke en haar broertjes ook wel. Tineke denkt
als Mieke nou maar niet dood gaat .De kinderen gaan naar school
Tineke geeft Mieke nog een aai over haar kopje en van binnen denkt ze
Mieke gaat gaat dood  ze word misselijk van haar eigen gedachten. Ze
fluistert  dicht bij haar oortje Mieke tot straks, ze loopt naar
buiten naar de schuur en pakt haar fiets en fietst naar school, tijdens
de lessen  dwalen haar gedachten af hoe leuk was dat dat Monnie de
haar poesjes in de poppenwagen waren geboren en dat ze  een jong
poesje mochten houden. Tineke denkt zou mama dat toen al gezien
hebben. Hoe zou het nu met Mieke zijn ? Tineke word er verdrietig van
De  lange schooldag is om, Tineke fietst naar huis ze kon nergens meer
aan denken. Vlug met de fiets achterom. en naar binnen ,en
hoe is het gegaan  zegt mama goed hoor zei Tineke ze
wil gewoon vrolijk doen, moeder schenkt  thee in en Tineke speurt
rond of ze Mieke ziet gelukkig ze ligt in haar mandje .Ze gaat naar
haar vriendinnetje van twee deuren verder. Een lange
dag is voorbij gekropen  het is avond en tijd om naar bed te gaan.Voor
Tineke naar boven gaat loopt ze nog even naar het mandje waar Mieke in
ligt Mieke tilt haar kopje op en kijkt naar Tineke of ze zeggen wil
ben maar niet verdrietig hoor ze aait het poesje  en zegt tot morgen
Mieke. Tineke ligt in haar bed en denkt aan Mieke als ze maar niet
dood gaat en met die gedachten valt ze in slaap .De morgen is aan
gebroken Tineke trekt de gordijnen open en het zonnetje schijnt naar
binnen. De eerste gedachte die Tineke heeft is poesje Mieke .Ze gaat
zich wassen en aan kleden alles gaat langzamer als anders ze gaat naar
beneden moeder zit met de broertjes aan de ontbijttafel vader is al
naar het werk het is stil moeder zegt weinig .Naar het ontbijt gaan de
broertjes naar school. Tineke treuzelt nog wat rond ze ziet Monnie die
ligt lekker te slapen maar waar is Mieke niet in de kamer en niet in
de keuken.. Tineke krijgt een naar gevoel. Ze trekt haar jas aan en
loopt naar de schuur en zet haar fiets klaar ze loopt terug naar
binnen ze komt de bij keuken een opslag plaats voor spulletjes en
achter in hangt een gordijn.Tineke denkt zou Mieke daar misschien
achter zijn het was een rare gedachte voorzichtig schuift ze het
gordijn wat op zij Tineke kan haar ogen niet geloven daar staat een
doos daar ligt Mieke in en Mieke is dood ze staat nog een tijdje te
kijken naar dat mooi lieve poesje. Mieke is echt dood ze buigt
zich voor over en zegt dag Mieke rust zacht, ze schuift het gordijn
dicht en gaat naar buiten .De tranen branden ik haar ogen,ze pakt haar
fiets en rijd naar school, de tranen rollen over haar gezicht ze kan
ze niet meer tegen houden ze huilt op de fiets bij school aan gekomen
veegt ze haar tranen weg niemand weet van haar verdriet. Na een lange
schooldag weer thuis gekomen zegt mama tegen Tineke en de broers
Mieke is dood mama had er ook moeite mee ,allemaal zijn ze stil en
verdrietig .Tineke zegt ik zal Mieke nooit vergeten ,.Monnie zit in de
vensterbank en heeft alleen maar oog voor de vogeltjes.

Christiene Duthler©

Einde verhaal

vrijdag 9 augustus 2013

Monnie de poes.....2


                                                             Christiene Düthler©


Er gingen een paar daagjes over heen, mama vraagt wil je een paar
boodschapjes doen? Tineke gaat de achterdeur uit en Monnie glipt mee.
Tineke gaat door het gangetje naar de straat en even verder op is de
kruideniers winkel ze doet haar boodschappen en gaat met een mand vol
weer richting huis en wat ziet ze ,Monnie steekt de straat over ook
weer richting huis .Tineke zet nu de pas er in en ziet nog net Monnie
het gangetje in rennen en daar zit een putje tegen het huis aan Monnie
springt er in en weg is ze .Zo vlug kan Tineke niet zijn ze rent  naar de poort
richting keuken en zet de boodschappen op de keuken tafel ze doet de
kelder deur open en wie zit daar op het keuken trapje...Monnie.Tineke
had het raadsel ontdekt, mama komt de keuken in en zegt fijn dat je de
boodschappen hebt gedaan,Tineke verteld wat ze ondekt heeft wat een
slimme kat zegt mama dan moeten we de kelder deur maar voortaan op
een kiertje laten staan zo dat ze er uit kan .Op een dag zegt mama
het lijkt of monnie een dikker buikje krijgt. Er gaat een hele tijd
over heen. Tineke is in haar kamertje en ziet Monnie in haar
poppenwagentje liggen ze ligt te slapen dit vind ze echt leuk terwijl
ze kijkt ziet ze iets bewegen naast Monnie, ze kijkt nog eens ze kan
haar ogen niet geloven en sluipt dichter bij en ziet een piep klein
poesje en nog een ze teld er vier .Wat mooi Monnie is mama geworden
Tineke vliegt naar beneden en roept Monnie is mama geworden, mama
gaat met Tineke mee naar boven om te kijken, ze knielen op de grond
naast de poppenwagen en kijken vertederd, wat mooi ze blijven nog een
poosje kijken .Papa komt ook naar boven kijken  en zegt wat leuk dat de
poesje in jou poppenwagen geboren zijn, dan zullen we het wagentje maar
beneden neer zetten .De broertje vinden het ook leuk. Mama  zegt we
kunnen ze natuurlijk niet allemaal zelf houden. Tineke loopt vlug naar
haar vriendinnetje om het grote nieuws te vertellen dat ze jonge
poesjes hebben gekregen en dat ze in de poppenwagen geboren zijn
Sjaantje het vriendinnetje wil ook wel een poesje en in tussen waren
er nog twee dames die willen ook graag een poesje. Dan is nog een poesje
over dat heeft de naam Mieke gekregen, moeder zegt laten we die maar
zelf houden die mag bij haar mama blijven. De tijd gaat snel de grote
dag is aangebroken  de poesjes gaan naar hun nieuwe tehuis.Een poesje
gaat twee deuren verder wonen. Even later komt Sjaantje met haar
moeder het poesje op halen er word nog even geaaid en geknuffeld .De
bel gaat en daar zijn de twee dames  voor de twee andere poesjes, bij
een kopje thee word nog even na gepraat,en dan is het zo ver, de
poesjes gaan met de nieuwe baasjes mee. Nu word het stil Monnie
staat bij de achter deur te miauwen en wil naar binnen, ze loopt
onwennig door de keuken ze kijkt in de poppenwagen niets te zien geen
poesjes .Ze loopt rond te miauwen ze gaat naar het mandje en ziet
Mieke die ligt te slapen ze is nu echt uit haar doen, ze gaat bij Mieke
liggen en valt ook in slaap.De andere dag  blijft ze onustig ze
begrijpt niet waar haar kindertjes zijn.Enkele dagen later zitten
Tineke met haar mama aan de keuken tafel en drinken gezellig een
kopje thee. Heel langzaam gaat de kelder deur open en wie komt daar
binnen gewandeld ?Monnie met haar poezekind in haar bek van twee
deuren verder,ze laat hem los als of ze wil zeggen je bent weer
thuis.Mama zegt ga Sjaantje met haar moeder maar halen, en zeg maar
dat hun poesje bij ons is.Even later komen ze  het poesje terug halen,
mama verteld dat Monnie het poezekind zelf heeft terug gehaald, via
de buis die in de kelder uit komt. Ze spreken af om het katje een
tijdje binnen te houden. Sjaantje en haar moeder gaan met hun katje naar huis.Na verloop van tijd word Monnie rustiger ze weet nu dat haar kindjes het huis uit zijn.

Christiene Düthler©

Word vervolgd.




  



donderdag 8 augustus 2013

Monnie de poes.....1


                                                            Christiene Düthler©



Monnie de poes.
Tineke woont met haar ouders en broers in een dorp waar veel
boerderijen staan .Tineke gaat vaak melk en eieren halen en dat doet ze
met veel plezier dan gaat ze langs alle dieren en zegt ze even gedag.
Mama vraagt Tineke ga jij even melk halen en weg is ze .De boerin
vraagt  wat zal het zijn? ik kom melk halen de boerin houd de melkbus
schuin en schenkt de melk in een grote maat kan, ze verteld dat de
poes jonge poesjes heeft gekregen, wil je ze zien  dat wil Tineke wel
ze lopen tot achter in de stal en daar staat de mand met de poes en
haar kroost .Och wat is dit mooi, de boerin vraagt wil jij een poesje
hebben? Tineke kan haar oren niet geloven ja dat wil ze wel maar dat
moet ik eerst aan mijn moeder vragen . Welke wil je dan hebben zoek er
maar eentje uit, Die daar met dat grijs en zwarte streepje. Ze lopen
terug naar de woonkeuken de melk word over geschonken in een pannetje.
Tineke gaat naar huis ze wil wel rennen maar ze moet voorzichtig lopen
anders gaat de melk er over heen eenmaal binnen zet ze het pannetje
melk op het aanrecht, mama ik krijg een poesje ze hebben jonge
poesjes en ik  mag er een hebben, papa en mama kijken elkaar aan ja
hoor jij mag een poesje. Dol gelukkig rent ze weer terug naar de
boerderij en roept ik mag een poesje.  Wat fijn zegt de boerin dan kom
je elke dag kijken tot dat  ze oud genoeg zijn, dat gaat Tineke zeker
doen. Na enkele weken is het dan zo ver de boerin geeft het poesje aan
Tineke en zegt je moet er goed voor zorgen ze weet haast wel zeker dat
Tineke dat doet .En daar gaat ze heen met het jonge poesje op haar
arm, papa en mama en de broertjes vinden het poesje heel mooi. Nou
nog een naam zegt papa ik vind Monnie een mooie naam, en daar zijn ze
het allemaal mee eens. Monnie stoorde zich niet aan alle aandacht die
ze krijgt en wandelt van de kamer naar de keuken om de boel te
verkennen er staat een bakje drinken die drinkt ze in een mum leeg .
Er staat ook een poezen mandje heel voorzichtig stapt ze er in en ze
kijkt nog een keer rond ze nesteld zich in een hoekje van de mand en
valt in slaap. Na haar slaapje gaat de verkennings tocht verder,
later gaat ze steeds een stukje verder in het huis en ziet veel mooie
plekjes, en dan de trap op richting vensterbank ze heeft nu mooi zicht
op de tuin en ziet de vogeltjes ze word er nu tocht echt moe van ,dan
maar even een tukje doen op een van de bedjes. Monnie voeld zich al
snel thuis ze speeld graag met een bolletje wol ze gooit het door de
lucht en rold een eind verder weg, ze rend er achter aan.Dan komt ze
bij de achter deur die leid naar de tuin ,ze kijkt naar de vogeltjes
die kwetterend  de boom in vliegen en ziet een bloem en een bij  een
vlinder die over haar kopje vliegt. Monnie zoekt een plaatsje op in het
zonnetje.Er staat een fruitmandje ze springt er in en gaat liggen het
lijkt wel een bedje. Na verloop van tijd  heeft ze de mooie plekjes
wel ondekt . Ze wil ook de tuin van de buren bezoeken maar daar is ze
niet welkom. Maar ook kleine poesjes worden groot en ze gaat steeds
vaker  de boer op en gaat muisjes vangen. Ze blijft  ook wel eens een
nachtje weg Tineke vind dat niet zo prettig als Monnie op stap gaat en
een tijdje weg blijft ze is bang dat Monnie dan niet meer terug
komt.Monnie was alweer een tijdje weg ze was nergens te vinden en zo
in een keer was ze weer binnen iedereen was blij dat ze er weer was
maar niemand heeft haar binnen gelaten het is en raadsel. Monnie is
zich nergens van bewust en  ligt lekker te spinnen in haar mandje
Christiene Düthler©

word vervolgd.

maandag 5 augustus 2013

Een zomer.


                                                              Christiene Düthler©

                                                         Een zomer.
                                               
                                                         Een zomer broeierig warm
                                                         blauwe luchten.
                                                         vrouwen flaneren schaamteloos
                                                         in kleuren van de regenboog.

                                                         een vol terras
                                                         mannen kijken hun ogen uit
                                                         naar het vrouwelijk schoon
                                                         met benen waar geen eind
                                                         aan lijkt te komen.

                                                         Vrouwen met te  bloten borsten
                                                          kijken diep in het glas.
                                                          Er klinkt geroezemoes
                                                          van stemmen
                                                          mensen kijken naar boven.

                                                          De lucht veranderd
                                                          in blauw grijs en zwart
                                                          regen druppels vallen
                                                          veranderen in hagel stenen
                                                          als pingpongballen.

                                                          Donder en bliksem een verlaten 
                                                          terras lege glazen blijven achter.
                                                          Mannen en vrouwen verdwijnen
                                                          in een donkere zwoele nacht.


                                                          Christiene Düthler ©