Heimwee.
Er gaan een paar weken over heen dat tante Olinda is verhuist Tineke kan niet wachten en eindelijk de telefoon gaat ,Olinda is klaar met haar huis en vraagt of Tineke de andere week komt logeren en is dan ook nog eens jarig.En dan is het eindelijk zo ver ze heeft een klein koffertje in gepakt en ook haar popje Stientje gaat mee,papa en mama brengen haar weg.Ze stoppen voor een niet zo groot huis met een kleine tuin, Tineke belt aan de deur zwaaid open het is een aller hartelijks ontvangst Olinda neemt Tineke in haar armen,en zegt ik ben blij dat ik je zie ik heb je zo gemist,ze gaan naar binnen en Olinda schenkt thee en verteld hoe het is gegaan ,ze kijkt Tineke aan en zegt de konijntjes zijn ook verhuist naar heel lieve mensen, Tineke zegt niets ze moet even slikken ze wil niet huilen.Na de thee krijgen Tineke en haar papa en mama een rondgang door het huis het ziet er fris en vriendelijk uit, dit is jou kamertje zegt Olinda zet je koffertje hier maar neer en gaan weer naar beneden.En dan is het zo ver Tineke is wel gespannen maar houd zich goed nog een knuffel en een kusje en daar gaan ze samen zwaaien ze papa en mama uit.Het is weer van ouds gezellig ze doen leuke dingen alles gaat goed.De andere dag is Olinda jarig ,en Tineke mag haar helpen met van alles en nog wat.Er komen ook gasten waar onder papa en mama, in het begin leek het Tineke wel leuk maar hoe dichter dat het bij komt hoe akeliger dat ze het vind,kwamen ze maar niet.Maar dan is het zo ver de eerste gasten komen binnen,Tante Olinda straalt en ziet er heel mooi uit, ze neemt kadootjes in ontvangst en zet de bloemen in het water.En dan gaat de bel en komen papa en mama binnen,Tineke is toch wel blij heel even denkt ze waren ze er maar niet.Olinda laat de gasten het huis zien.Eigenlijk is het best gezellig de gasten zitten in een kring allemaal grote mensen en één klein meisje,er word gezellig gepraat en gelachen,Tineke zit naast tante Olinda niemand heeft in de gate dat de spanning Tineke te veel word,Tante Olinda is druk en praat met handen en voeten haar Franse accent klinkt er boven uit.Ze geeft Tineke een goed bedoeld klapje op haar knie en dat is de druppel die de emmer doet overlopen.Tineke begint te huilen het word stil en iedereen kijkt haar kant op en begrijpen de tranen niet.De eerste gasten staan op het is al laat, ook papa en mama staan op om te vertrekken maar eerst een woord van troost,ga maar lekker slapen zegt mama en weet dat Tineke zo graag wou logeren bij Olinda,als het niet gaat belt tante mij wel even en komt Remie jou halen.Maar naar zo,n heftige avond is Tineke toch in slaap gevallen.De andere morgen zitten ze gezellig aan het onbijt,ze hebben nog geen echt plan van wat ze zullen gaan doen.In de loop van de ochtend gaat de bel tante staat op en doet open, en dan staat de grote broer van Tineke in eens in de kamer,Tineke schrikt ze is blij en niet blij het ging goed,Remie zegt mama heeft gevraagd of ik even wou kijken hoe het gaat anders breng je haar maar mee naar huis,het was goed bedoeld.Ze moet nu een keuze maken, dat is erg moeilijkvoor zo,n klein meisje blijven of naar huis,was Remie maar niet gekomen dan was het haar misschien gelukt,het is niet leuk voor tante Olinda die een beetje beduust kijkt.
Maar toch gaat ze met Remie naar huis, en zo komt er een snel eind aan de logeer partij.
Christiene Düthler©
Uit de serie uit logeren.
Jaren vijftig
verhaal.
Och, arme Tineke...
BeantwoordenVerwijderenAan de gastvrouw heeft het niet gelegen. het was de verandering van omgeving die het moeilijk maakte voor kleine Tineke. Soms kunnen dingen ook maar beter bij het oude blijven, hè?
Wat een lief verhaaltje Christiene, ik heb het met plezier gelezen!
Liefs,
Lilian
Och die Tineke, uit logeren gaan op die leeftijd valt ook niet mee.
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal...!!
Leuk verhaaltje! 't Wordt natuurlijk moeilijk als de mensen die je mist ook nog eens op bezoek komen en jou dan achterlaten ....
BeantwoordenVerwijderenHallo,
BeantwoordenVerwijderenAls kind logeren buitenshuis, het heeft zo zijn invloed op het gewone doen en laten. De vertrouwde omgeving moeten ruilen voor het onbekende, zelfs volwassenen hebben daar vaak problemen mee. Maar gelukkig dat Tineke's broer haar terug naar het veilige nest van de ouders heeft gebracht. Misschien komt er nog wel eens een gelegenheid om te logeren bij die lieve dame.
ik moest hier even bij-lezen Christiene..
BeantwoordenVerwijdereneen mooie en aandoenlijk vertelling
en je plaatje is terug bijzonder knap
prettige dag gewenst
I think little Tineke is angel Christiene...?
BeantwoordenVerwijderen't is een kranige meid, dat tineke!
BeantwoordenVerwijderenzo heel alleen gaan in een grote stad is niet niks!
zeker nu ook de konijntjes er niet meer zijn!
jouw verhaal leest als een goed boek, christiene! :-))
heel herkenbaar, ik had ook zo'n zus, ik zelf was maar al te graag weg, ik ging overal logeren ;-)
BeantwoordenVerwijderenLeuk verhaal heb je geschreven. Gelukkig zijn konijnen ook verhuist naar lieve mensen. Dit is zeker heel belangrijk voor konijnen.
BeantwoordenVerwijderenHet moet allemaal wel moeilijk geweest zijn.
Fijne donderdag gewenst.
Groetjes Jacqueline.
PS; Onze Jimmy is zeker heel erg tam. Hij was toen 8 weken oud. 25 dec. is Jimmy 3 jaar oud.
*zucht*
BeantwoordenVerwijderenWat kan jij dat allemaal toch knap verwoorden lieve Chrsitiene, een bezoekje aan je blog is als een mooie reis, bedankt dat je er bent!
OT: er zijn inderdaad van die dagen, maar deze keer zal het wat langer duren, ons kind en zijn lief hebben zonder opgave van redenen met ons gebroken...
ja christiene,
BeantwoordenVerwijderendat is ook heel wat voor een klein meisje hé,
in haar hoofd wil ze het wel maar het echt doen is dan wel weer wat anders,
je hebt het heel erg leuk geschreven,
mijn complimenten :-)
xxx
Zo ontdekt Tineke de dorentjes van een leven, het ontmoeten van mensen,
BeantwoordenVerwijderenhun gedachten en manieren,
of hoe een kind uitgroeit tot grote meid. Een mooi vervolg C-tje. Graag gelezen ♥
ps: wat Dori zegt denk ik ook wel eens ;-)
BeantwoordenVerwijderenBlij dat ik weer een mooi verhaaltje van je kon lezen ..........
BeantwoordenVerwijderenik wens je een fijn dagje
BeantwoordenVerwijderenGoede morgen lieve Christiene! Bedankt voor je al even lieve reactie, elk stukje steun is nu meer dan welgekomen...
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat jij een fijn weekend tegemoet zal zien, boordevol creativiteit, iets waarin jij zo goed bent!
soms kan alles heel overweldigend zijn zeker als je geen drukte gewoon bent
BeantwoordenVerwijderenEven bij gelezen een mooi verhaal
BeantwoordenVerwijderenAch wat erg is dat, die heimwee
BeantwoordenVerwijderenHallo,
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige zonnige dag vandaag, we zijn je dan ook dank verschuldigd, goede weervrouw die je bent. We genoten van het zonnetje en dat bezorgde ons een fijne dag. Bestaat zoiets als 'heimwee' naar een zomer van weleer?
een fijn weekend gewenst
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend lieve Christiene en als je het lachend wil beginnen moet je maar eens op de link bij mij klikken...
BeantwoordenVerwijderenGoede morgen lieve Christiene en hopelijk wordt dat het begin van een al even mooie zondag!
BeantwoordenVerwijderenOT: bedankt voor je reactie, daarvoor doe ik het: om mijn webbies te laten meegenieten van al dat fraais en ze hopelijk ook eens te laten lachen...
Thuis is toch nog altijd thuis.
BeantwoordenVerwijderenHallo,
BeantwoordenVerwijderenTja, het lijkt vandaag wel herfst te zijn. De zomerse kleuren zijn even van het toneel verdwenen, gelukkig blijven die hier nog een tijdje behouden. Fijne zondag nog.
Zo'n gezellige tijd en zo snel een eind aan het logeren. Tineke zou het zeker vol hebben gehouden. Jammer dat ze toch mee is gegaan. Maar wie weet, ze kan altijd nog eens gaan logeren. Het is ook best spannend voor een klein meisje.
BeantwoordenVerwijderenBedankt lieve Christiene, jij weet steeds de juiste woorden te vinden om iemand op te beuren... En dat doe je ook bij het schrijven van die altijd weer knappe verhaaltjes!
BeantwoordenVerwijderenEen heel mooi verhaal Christiene!
BeantwoordenVerwijderenDoet me denken aan toen ik heel jong was en ging logeren bij één van mijn tantes of bij mijn oma, ik vond het altijd heel fijn, maar kon eigenlijk ook niet wachten om weer thuis te zijn...dat dubbele gevoel...
Nog een fijne week,
groetjes, Vanessa
Hallo,
BeantwoordenVerwijderenTja politiek, waar alle fatsoen met de voeten wordt getreden. Hebben ons al vaak de vraag gesteld bij de verhalen die je schrijft, waar het vaak over Tineke gaat. Zijn dat dan vaak persoonlijke herinneringen of betreft het een fictief persoon?
een fijne woensdag gewenst
BeantwoordenVerwijderenLieve Christiene, ik kom hier elke dag voorbij in de hoop weer zo'n nieuw schitterend log van jou te zien... doe me een plezier en ga aan de slag, wil je?
BeantwoordenVerwijderenOndertussen wens ik jou een even schitterend dagje toe, mét zon!