donderdag 31 december 2015

Gelukkig Nieuwjaar.

 

         
                        Vadertje Tijd is een figuur uit de allegorische kunst.

                        Hij is de personificatie van tijd.



                                            Nieuwjaar.

                                           Twaalf maanden één jaar,voornemens
                                            ten spijt  het leven gaat snel
                                            weinig of geen tijd kijkend naar mensen
                                            om je heen in stres.
                                            Boodschappen tassen puilen uit
                                            Vaders,moeders met jengelende kinderen.

                                            Geuren stijgen op uit de oliebollen kraam
                                            poedersuiker dwarrelt als sneeuw
                                            door de lucht.
                                            De markt versiert met lichtjes
                                            uitgeput kom je thuis
                                            en steekt het het haardvuur aan.

                                            Zittend met  hapje en een drankje
                                            kijkend naar het dansen van de vlammen
                                            luisterend naar het knetterend vuur
                                            je brand een kaarsje
                                            weemoedig voelt het afscheid
                                            van het oude jaar.

                                             Je telt elke seconde, de klok
                                             slaat twaalf uur, het is Nieuwjaar
                                             stilte word verbroken
                                             vuurpijlen en donderslagen               
                                             horen en zien vergaat,het vuurwerk
                                             laat weten dat het Nieuwe jaar
                                             2016  is in gegaan.

                                              Christiene Düthler©



donderdag 17 december 2015

Prettige Kerstdagen.



                                      Met dit blog gaat mijn aandacht naar de bezoekers
                                      en volgers van mijn blog.
                                      Dichtbij en wereldwijd.............
                                      Wil ik iedereen bedanken voor het bezoeken of een reactie
                                      mooie lieve en ontroerend en spontane.....
                                      ze maken mij blij,dank daar voor.
                                                                          
                                                       Christiene.

     
                                                                          
                                                     

                                                  Ik wens jullie vrolijke kerstdagen.

En een gezond en gelukkig Nieuwjaar.



 Groetjes Christiene , tot 2016.





maandag 23 november 2015

Op hoop van zegen.

Christiene Düthler©

 Kniertje, met een pannetje soep. 


geschilderd     2006
 

30 x 40 op canvas doek




Kniertje woonde in een vissersdorpje aan de Noordzee.

Ze heeft haar man en twee zonen verloren aan het water. Ze is arm en moet werken als poetsvrouw bij dezelfde reder Bos, bij wie haar drie mannen voeren. Zo nu en dan krijgt ze een pannetje soep en dan is zij dankbaar. Als het stuk begint heeft ze nog twee zoons over. Geert komt net terug uit de gevangenis, hij is een visser in hart en nieren, maar heeft een opstandig karakter. Barend is de jongste en doodsbenauwd voor de zee. Bos wil ze allebei meenemen op zijn schip Op Hoop van Zegen. Je zou zeggen: drie mannen verliezen is genoeg voor een moeder. Maar ze kan geen kant uit. Het wordt nog dramatischer als het gerucht gaat dat de Hoop een ‘drijvende doodskist’ is. Barendje wil niet, huilt en schreeuwt, maar Kniertje dwingt hem te gaan. ‘Toe nou jongen - Toe nou – God zal je niet verlate…’ Het schip vaart uit om nooit meer terug te keren.De vis werd duur betaald.
Een verhaal  .....op hoop van zegen...... uit 1900
er is een toneelstuk en film van gemaakt.
tekst internet.




woensdag 18 november 2015

Herfst storm.........

                                                     Christiene Düthler©

                                              De wind blaast de laatste blaadjes ....

                                              Pen tekenen, en schilderen,36x52

zaterdag 7 november 2015

Olijfje......


                                                      Popeye en Olijfje.                 



                                             Olijfje----Pen-tekenen /schilderen Christiene.



                                            Hier even de gedachte achter Olijfje!
                                            Mijn vriendin Barbara en ik zaten samen gezellig
                                            koffie te drinken je weet wel hoe zo iets gaat.
                                            Ze vraagt uit het niets,weet je hoe ze me vroeger
                                            noemde op de werkvloer
                                            ik had echt geen idee,......... Olijfje.
                                            We hebben in een deuk gelegen van het lachen.
                                            Mijn vriendin is allang geen Olijfje meer,maar een Olijf.
                                            Ze is binnen kort jarig.
                                            Olijfje,                       dit is mijn kaartje voor jou.


vrijdag 30 oktober 2015

Herfst pret.


                                                        Christiene  Düthler©.


                                               Wens jullie een zonnige herfst

                                               met net zo veel plezier als deze jongens.



zondag 25 oktober 2015

Een stad ontwaakt






                                                             Een stad ontwaakt.
                                                  Een stad ontwaakt het verkeer raast
                                                  rijen mensen een tram vertrekt
                                                  wat blijft is een stille gedachte.
                                                  proeven en ruiken aan de herfst
                                                  ver daar buiten langs de waterkant.

                                                  Waar eenden kringen achter laten
                                                  verdwaalde regendruppels
                                                  tikken op de bladeren
                                                  tussen de vogels hoog in de bomen
                                                  zit één vredesduif.

                                                  Bladeren houden zich stevig vast
                                                  de wind speelt geruisloos
                                                  tuit zijn lippen haalt diep adem
                                                  hij blaast het regent bonte blaadjes
                                                  de witte duif daalt naar beneden.

                                                  Heeft één stille boodschap voor alle mensen
                                                  geniet        leef in vrede.

                                                    Christiene Düthler©


dinsdag 13 oktober 2015

Herfst in haar mooiste kleuren.


                                         Christiene Düthler©

                                50x60 geschilderd op doek.

                               Pompoenen  Souvenier van een herfst.

                



                            Christiene Düthler©

                                               Herfst.
                               Afscheid, een zomer voorbij.
                               Herfst storm wind en regen,
                               blaadjes dwarelen naar benee,
                               oker,geel,rood en bruin.
                               Kleuren als een bont tapijt.

                               Je volgt een sprookje dat heet herfst.
                               Geen kabouters maar paddestoelen
                               rood met witte stippen,elfenbankjes
                               een kruisspin in haar web.
                               In de lucht gekrijs van vogels.

                               Hoog boven de bomen,
                               klaar voor het vertrek ver van hier.
                               Overwinteren in warmere oorden.
                               Kleuren oker geel,rood en bruin
                               laten zien hoe mooi de herfst kan zijn.

                                  Christiene Düthler. ©


geschilderd op papier 26x36.

zondag 4 oktober 2015

Elke dag dierendag....

                                             Christiene Düthler©

                                                     Boskat.

                                    Tekening -papier, met soft- pastel krijt-26x36


                                              Christiene Düthler ©

                                              Moeder en kind........



                       In de nacht zijn alle katjes -katten- grauw.......

                       In het donker ziet men geen verschil
                       tussen mooi en lelijk.


Nederlands spreekwoord.

                                       ..........................................

woensdag 16 september 2015

Knuffel hondje...


                                                 Christiene Düthler© 2011

                                                Knuffel hondje.

                                      Komt hier voorbij gewandeld.

                                     op doek  geschilderd 30x40 ...


                                                ------------------- 

                Menig mens die rustig door een storm heen slaapt

                Ligt wakker van een mug.



                                                 

vrijdag 4 september 2015

Een klein meisjes gaat voor het eerst op reis,





Een klein meisje gaat voor het eerst op reis.

Het is kort naar de oorlog, het gezinnetje vader moeder en drie broertjes en zusje wonen in een dorpje in het zuiden van het land.Het normale leven was weer een beetje op gang gekomen.De vader had zijn werk en moeder deed het huishouden en de broertjes gingen naar school.En het zusje was bij moeder thuis ze was nog te jong voor de school.De moeder kwam oorspronkelijk uit Duitsland en wilde haar vader en haar broers en zusters bezoeken,dat was in die tijd en flinke onderneming.Papa en mama hadden besloten dat mama de reis zou gaan maken met de kleine meid,moeder bereide zich goed voor op de reis en gaat voor het kleine meisje kleertjes maken,jurkjes en een jasje met een bij passend hoedje, en een nacht japonnetje.De koffers word gepakt een grote voor mama en een  kleintje voor het zusje.Het was ook spannend voor het kleine meisje voor het eerst op reis en voor de eerste keer met de trein.En alleen met mama,in het koffertje zit haar lievelings pop Stientje die gaat ook mee.En dan breekt de grote dag aan van de reis, ze worden uit gezwaaid door papa en de broertjes dat was wel raar dat was nog nooit gebeurt.En daar gaan ze dan, de trein zet zich in beweging ze kijkt haar ogen uit.Als ze al een tijdje onderweg weg zijn komt er een man in uniform, hij komt de passen controleren .Hij vraagt aan mama of zij haar koffer open wil doen, haar hartje bonst en toen moest ook het kleine koffertje open waar  haar kleine pop Stientje in zit, ze denkt straks ben ik haar kwijt.Even later zegt hij doe maar weer dicht, op gelucht haalt ze diep adem en kruipt dicht tegen mama aan.Na een tijdje komen ze op het station van Duitsland aan .Toen nog een stukje met de tram en niet veel later komen ze op de plaats van bestemming aan.En daar staan oom en tante al te wachten ze zijn heel blij dat ze er zijn,ze word geknuffeld en om hoog getild op de schouders van haar oom,en zo gaan ze naar de rest van de familie waar ze ook voor het eerst haar opa ziet.Er heerst een vrolijke stemming.En dan slapen in het grote bed samen met haar mama.De andere dag mocht ze met haar opa mee naar het snoep winkeltje ze kwam ogen tekort en mocht allemaal lekkere dingen uit zoeken.Ook voor haar broertjes thuis,snoepjes dropveters en een snoepketting je kon het zo gek niet op noemen wat werd ze verwend.Maar dan is de te korte vakantie  ook weer voorbij,Mama pakt haar koffer weer in en het kleine meisje doet dat ook met al haar kadootjes en snoepjes het lijkt wel een klein schat kistje, pop Stientje kan er nog net bij.Ze hebben afscheid genomen, en zitten weer in de trein, de schuif deur gaat weer open de man in uiniform komt weer binnen en vraagt om het paspoort.Dan wil hij ook even in de koffers kijken,het kleine koffertje haar schatkistje moet ook weer open,hij graait er met zij grote handen in, tussen de snoepketting en de kadootjes, hij heeft een grijns op zijn gezicht en hij zegt doe maar weer dicht, een diepe zucht en de man verdwijnt weer.Ze is toch wel blij dat ze weer naar huis gaan naar papa en de broertjes want die heeft ze toch echt gemist.Mama Doet haar jas uit en hangt die op en de kleine meid hangt haar jasje er vol trots naast.En gaat tegen mama aan zitten.En maakt dan snel haar koffertje open en pakt haar popje er uit en verstopt het achter mama,s jas.En doet dan snel het koffertje weer dicht.Nog even dan zijn ze weer thuis en dan stopt de trein op het station.We kijken naar buiten en daar staat papa op het perron,papa is ook blij dat hij Tineke en mama ziet ,ze worden geknuffeld en dan gauw naar huis waar de broertjes wachten.Het is een beetje feest, mama en Tineke zijn weer thuis.Dan gaat ze met haar broertjes in een kringetje zitten en het koffertje staat in het midden, de broertjes kijken hun ogen uit.De schat word eerlijk verdeeld en het koffertje gaat weer dicht.Ze doet de snoepjes ketting om en houd haar popje stevig vast, moe van de reis valt Tineke in slaap,moe van haar eerste korte reis.

                          Christiene Düthler©.

 pentekening©

jaren vijftig verhaal.

donderdag 27 augustus 2015

Een zonnige zomer vol kleur.....



























                                                         Christiene Düthler©

                                          Tekenen en schilderen op  papier en doek.

                                      enkele tekeningen zijn te zien bij mijn verhalen

                                                      te lezen op dit blog.


                                                 Na regen komt zonneschijn

                                      nog even na genieten van deze mooie zomer!


klik op de afbeelding
voor groter kijken,

dinsdag 18 augustus 2015

Kat en muis spel.



                                                        Christiene Düthler©

                                                          Kat en muis spel.

                                                                   2008

                                                     geschilderd op doek 40x40

                                            -----------------------------------------------

                                                  muis waant zich veilig

                                                  geduld is een schone zaak

                                                 poes wacht op haar kans

                                          -----------------------------------------------

                                                 Jeer , Haiku/senryu


                                            http://haiku--blog.blogspot.nl

                                                             

                                                                   


donderdag 13 augustus 2015

Vrij als een vogel.



                                                      vrij als een vogel.

                                           Gespreide vleugels overstijgen grenzen
                                           zonder paspoort
                                           reizen naar verre oorden
                                           donkere luchten veranderen
                                           in hemels blauw.
                                           In stilte zweefvliegen vogels
                                           hoog boven alles uit.
                                           Een mens vliegt één maal in zijn leven
                                           het vertrouwde nest uit.
                                           Dromen blijven, te kunnen zijn
                                           vrij als een vogel.

                                           Christiene Düthler©

                                           gedicht.

zaterdag 11 juli 2015

Zomer........vakantie.........stop!


                                Christiene Düthler©       geschilderd op doek.


                                                             Zomer!!

                                     Bedankt lieve blog-vriendinnen -vrienden

                              voor alle mooie lieve en spontane en ontroerende reacties.

                              Ik wens alle bezoekers van mijn blog een mooie zomer !!!

                                            voor mij even een zomer stop!!

                                            Ik zie jullie hier graag terug........
                                                  groetjes zo als altijd.
                                                         Christiene.

Eén klik voor
groter kijken.

woensdag 1 juli 2015

De wind wiegt een schommel.




                                    De wind wiegt een schommel.

                                    Een kind zet zich af met korte benen
                                    langzaam komt de schommel in beweging
                                    de handen stevig aan het touw.
                                    hoger hoger een kinderlijk verlangen
                                    een reis naar de zon.

                                    Pieken en dalen in een mens zijn leven
                                    al schommelend verlies je hoogte
                                    je kunt niet blijven zegt een zachte stem
                                    in gedachte keer je terug naar aarde
                                    land met beide benen op de grond

                                    waar het als kind al schommelend begon
                                    lang geleden de reis naar de zon 
                                    is niet vergeten.
                                    De wind wiegt een schommel.

                                    Christiene Düthler©

                                    Gedicht.

zondag 28 juni 2015

Egel.

 Christiene Düthler©

Egel- krijt,verf- tekening 26x36.


De Egel is een welkome gast in tuinen, maar verblijven ook graag in parken, bossen onder heggen en bosranden.Ze klimmen en zwemmen,.en houden een winterslaap.
In Nederland zijn Egels beschermd.

één klik voor
groter kijken.


zaterdag 20 juni 2015

Cactussen.




                                                       Christiene Düthler©

                                                        Zeéegel cactus
                                                            

                                     Tekenen-schilderen-inkt op papier. 26X36.


 


Christiene Düthler©

Parodia haselbergii of rode bolcactus. 


tekenen - inkt- schilderen op papier.  26X36

woensdag 10 juni 2015

Teeny- Tiny dol- Christiene.






                                                          Pop Christiene.

                           Deze prachtige pop is gemaakt door blogvriendin Sandra.

                                       Zij maakt mooie dingen met de hand.

                                                        Sandra uit 

                                                                           Brazilië



                                                en heeft haar de naam

                                                  Christiene gegeven.

                                      Bedankt  Sandra voor je vriendschap.


                                        http://peoniesbridge.blogspot.nl/

vrijdag 5 juni 2015

Een Zomer.

                                                  Christiene Düthler©


                                              Een zomer.
                                               
                                              Een zomer broeierig warm
                                              blauwe luchten.
                                              vrouwen flaneren schaamteloos
                                              in kleuren van de regenboog.

                                              een vol terras
                                              mannen kijken hun ogen uit
                                              naar het vrouwelijk schoon
                                              met benen waar geen eind
                                              aan lijkt te komen.

                                               Vrouwen met te  bloten borsten
                                               kijken diep in het glas.
                                               Er klinkt geroezemoes
                                               van stemmen
                                               mensen kijken naar boven.

                                                De lucht veranderd
                                                in blauw grijs en zwart
                                                regen druppels vallen
                                                veranderen in hagel stenen
                                                als pingpongballen.

                                                Donder en bliksem een verlaten 
                                                terras lege glazen blijven achter.
                                                Mannen en vrouwen verdwijnen
                                                in een donkere zwoele nacht.

                                                 Christiene Düthler©

                                                   gedicht.