donderdag 28 april 2016

Bezoek van een Reiger.



16 April plaatste ik op mijn blog mijn gedicht.......De laatste reis, en  een tekening van een  reiger.
Enkele dagen later staat staat de Reiger midden in de vijver, hoe lang dat weet ik niet, ook hij, heeft ons gezien en vliegt weg,onderweg bedenkt hij zich en komt terug gevlogen, en bekijkt de vijver van boven de schutting,of hij beet heeft gehad  ?  de vissen houden zich schuil tussen en onder de waterplanten.
Dit is niet de eerste keer, en ook niet de laatste.Zo kwam toen, mijn gedicht en tekening tot stand.
Wat is hij groot zo in de tuin.......maar wel heel mooi!!
Dit wilde ik even aan jullie laten zien en vertellen
Christiene.

maandag 25 april 2016

Een gesloten deur.........3


                                       Christiene Düthler©


Even denkt ze dat ze het weet ze gaat naar Anne haar schoon zusje, die woont in de wijk aan de over kant van de deze weg. kom Sjors we gaan terwijl ze al weer een eindje op weg zijn rijst de vraag op stel dat ze niet thuis is dan ben ik nog verder van huis nee dat moet ik niet doen mompelt ze en ze lopen weer terug  haar straat in ze kan haar ogen niet geloven voor hun huis staat Pim zijn Auto wat een opluchting.Ze drukt op de bel er gebeurt niets ze gaat voor het raam staan de lamellen staan schuin ze kan door de kamer heen kijken tot achter in de tuin maar er is geen Pim te zien nog maar een keer bellen, ze krijgt een naar gevoel zou Pim onwel geworden zijn en binnen op de grond liggen ze belt nog een keer te vergeefs.Misschien is hij wel een boodschap doen ze loopt met Sjors naar de supermarkt hondjes mogen niet binnen Sjors, ze kijkt door het raam naar binnen ziet veel mensen maar geen Pim.Kom Sjors we gaan weer terug.Ze komt weer haar straat in lopen  dat kan toch niet waar zijn  de auto staat er niet meer Maaike kan zich wel tegen het hoofd slaan dat ze naar de winkel is gelopen.Bij de buren gaat de deur open het eerste wat ze vraagt hebben jullie Pim gezien?zijn auto stond net nog voor het huis, nee ze hebben Pim niet gezien Maaike verteld hoe het gegaan is, ze blijven nog even praten ja dat is echt vervelend voor je ga maar even bij ons in de tuin zitten zegt Annie maar daar is Maaike te onrustig voor ze wil maar een ding haar huis binnen, we gaan even een boodschap doen maar zijn zo terug de buurtjes stappen in.Maaike loopt tot aan hoek van de straat.Niet veel later zijn de buren weer terug,en dan komt de buurman met de oplossing als ik jou nou even naar jou zoon toe rijdt,dat klinkt als muziek in haar oren niet te geloven zou  je dit echt willen doen vraagt ze, natuurlijk met plezier even tegen Annie zeggen dat ik met jou op stap ga en Niels grijnst breed Annie komt nu ook naar buiten och dat we daar niet eerder aan gedacht hebben,Maaike stapt in de auto en sjors zit onder bij haar voeten heerlijk even zitten .Niels stopt voor het huis van Wilco,Maaike stapt uit en belt aan vader en zoon doen de deur  open en zijn verbaast Maaike te zien  met Sjors en buurman Niels,Maaike verteld dat zich heeft buiten gesloten en rond gedwaald heeft en ik kom terug staat jou auto voor de deur waar was jij Pim, wij waren in de schuur gereedschap aan het zoeken en zijn daarna gelijk weer weg gegaan dan zijn we elkaar mis gelopen  zegt Pim ,Wilco en Pim zijn niet erg onder de indruk, willen jullie even binnen komen,nee zegt Maaike een beetje taai ik wil naar huis.Pim geeft haar de sleutels,Niels zegt kom Maaike we gaan dat zijn echte werkmannen we zullen ze maar niet verder van hun werk houden,ze stappen weer in tot van avond zegt Pim daag mam zegt wilco.Ze zijn niet erg onder de indruk zegt Maaike ze voelde zich een beetje opgelaten ,Niels glimlacht naar Maaike je hebt je sleutels dat is toch het voornaamste.Ze zijn weer terug Maaike bedankt haar buurman hartelijk, het is allang goed en heb dit graag gedaan voor jou.Ze voelt zich de koning te rijk ze kan haar huisje weer binnen, Sjors krijgt een bak vers water.Ze steekt de sleutels in haar zak en loopt naar de bloemen zaak om de hoek van de straat ze vind dat Annie en Niels wel een bloemetje verdiend hebben,ze zoekt een mooi bos bloemen uit voor haar lieve buren.Ze geeft ze op de terug weg af Niels doet open prachtig wat een mooie bloemen, waar gaan we morgen naar toe grapt hij, Maaike je weet dat ik dit heel lief vind maar ik had dit zo ook gedaan.Maaike loopt haar eigen pad weer op, Niels roept  Maaike heb je de sleutels bij je,ja hoor hij lacht en gaat naar binnen.Maaike schopt haar wandelschoenen in de hoek Sjors kijkt als of hij het begrijpt.Ze schenkt een glas wijn in en loopt de tuin in en gaat in de hangmat liggen.En terwijl ze heerlijk lang uit ligt mompelt ze dit gebeurd mij nooit meer dat ik bij mij zelf voor een gesloten deur sta.

                               Christiene Düthler©


                                Einde verhaal.

zaterdag 23 april 2016

De gesloten deur.........2

Christiene Düthler©

De weg loopt met een bocht ze neemt het zij pad,ze is al een eind van huis het word tijd om terug te wandelen. Ze heeft alle tijd voor zich zelf, een groepje fietsers rijd haar voorbij, tussen het groen ziet ze enkele boerderijen wat wonen die mensen hier toch mooi denkt ze.Dan komt uit het niets een hond naar haar toe lopen,heb jij geen baasje vraagt Maaike en ze loopt door,Sjors blijft om kijken en aan de riem trekken ze kijkt om en ja hoor de hond loopt nog steeds achter haar aan.Ze draait zich om en zegt jij moet terug naar jou baasje hij blijft even staan,Maaike loopt door Sjors heeft alleen nog maar oog voor de vreemde hond, weg wezen roept ze maar hij trekt zich er niets van aan.Dit loopt niet prettig ze weet niet wat ze er mee aan moet,straks weet hij de weg niet meer terug.Ze voelt zich schuldig om dat hij al ver is mee gesjouwd.Nog even en ze zijn weer in de bewoonde wereld ze is met één hondje weg gegaan en komt straks met twee hondjes terug.Ja wat nu? Ze zijn er bijna en dan komt er een jonge man het pad in gelopen en zonder er goed bij na te denken vraagt ze zou jij mij even willen helpen,hij kijkt haar verbaast aan dat ligt er nog al aan zegt hij, ze doet haar verhaal dat ze uit een andere buurt komt en dat dit hondje mee blijft lopen, waar kan ik dan mee helpen vraagt hij ?Als jij de hond even vast houd dan loop ik daar die straat in zo dat hij ons niet meer kan zien en als je wacht dan steek ik de drukke weg over.Je ziet hem denken en kijkt haar aan ,weet je echt niet van wie die hond is?Nee zegt Maaike ik weet het echt niet,misschien van één van de boerderijen.Ja zegt hij ik kan niet zeggen dat ik hem ooit gezien heb.Maar goed ik houd hem wel even vast en loopt een stukje terug het pad in,bedankt zegt Maaike en ze gaan ieder hun weg.Maaike zet er goed de pas in Sjors kijkt en denkt waar blijf je nou,Maaike heeft nog niet echt een rustig gevoel, ze kijkt met de regel maat achterom maar er komt geen hondje meer achter haar aan.Ze staat bij het stoplicht bij groen steken ze over ze kijkt nog een keer om maar zo ver ze kan kijken geen hond,nu is ze toch wel opgelucht, ze loopt voorbij het park ze wil nu echt naar huis ze loopt de winkels voor bij haar straat in ze loopt het tuinpad op naar de voordeur ze steekt haar hand in haar zak geen sleutels, ze schrikt en krijgt een naar gevoel in haar maag dan de andere broekzak ook geen sleutels daar staat ze dan na een pittige wandeling voor een gesloten deur.Wat nou Pim is niet thuis, voor het huis blijven staan heeft ook geen nut en haar mobieltje heeft ze ook niet bij zich.Sjors kijkt haar aan van hoe is het gaan we niet naar binnen,Maaike aait hem over zijn kop ja wat nou,ja Sjors we kunnen niet naar binnen.Ze denkt even na een paar straten verder staat een bankje kom Sjors daar gaan we even zitten,Sjors springt op het bankje en gaat liggen met zijn kop op haar schoot, daar zitten ze dan ze kijkt naar het verkeer en probeert na te denken.

                                                        Christiene Düthler©
Word vervolgd.
  

 

vrijdag 22 april 2016

Een gesloten deur........1



                                  Christiene Düthler ©


                                        Een gesloten deur.

In een wijk dicht bij de stad wonen Maaike en Pim.Het is etenstijd Maaike dekt de tafel Pim vraagt heb je al plannen voor vandaag ? nee niet echt ik ga straks met Sjors een wandeling maken Sjors is de hond,Pim weet als die twee gaan wandelen zijn ze zo nog niet terug.Pim is intussen klaar met eten en zoekt nog wat gereedschap bij elkaar en zegt dan ga ik nu maar er is nog een hoop werk te doen.Hij helpt zijn zoon met de verbouwing van zijn huis.Jij vermaakt je zelf wel he? je hebt alle tijd voor je zelf.Nog een zoen nou ik ben er weg van doeg.Maaike ruimt de tafel af en wast af ze weet van zich zelf als ze terug komt heeft ze daar echt geen zin meer in.Sjors trippelt mee naar de keuken en houd Maaike in de gate, ja Sjors we gaan zo, ze trekt nog even  haar wandelschoenen aan en doet Sjors zijn riem aan ze loopt naar de voordeur en trekt hem achter zich dicht.Ze loopt de straat uit langs de winkels en komt aan een drukke verkeersweg.Dat vind Maaike niet zo prettig, en dan richting park daar staan wat bankjes langs het pad ze gaat heel even zitten en kijkt over het water naar de eenden  en de ganzen Sjors is aan haar voeten komen zitten, kom jonge zegt ze we gaan weer verder ze moet nog één keer een drukke weg over steken.Als ze aan de andere kant komen slaat ze een smal weggetje in en het word steeds stiller en groener Maaike geniet hier van het lopen tussen de weilanden met paarden en koeien en wat het meer zij.Maaike is niet zo gauw bang zo ver van de bewoonde wereld.In de verte komt een fietser langzaam Maaike haar kant in,in eens bekruipt haar toch  een raar gevoel, stel dat het één of andere idioot is die iets van haar wil dan is hier geen haan die naar haar kraait.De fietser komt dichter bij en terwijl hij haar passeert kijkt hij haar kant op, goede middag zegt hij vriendelijk ook goede middag zegt Maaike.Ze weet niet waarom ze zo in eens zo,n gedachten kreeg.Ze heeft er flink de pas in en een stuk verder durft ze pas om te kijken de man is al bijna uit het zicht verdwenen.In de wei loopt een jongetje met hondje een jackrussel.Het hondje heeft Sjors gezien en kijkt niet meer naar zijn baasje,van uit de wei staat hij te blaffen tegen Sjors,Maaike roept held durf je wel.Hij heeft haar gehoord en kruipt onder het prikkeldraad door en springt in de droge sloot en neemt een run en staat dan pal  tegen over Sjors,het jongetje roept Bello, maar bello luistert niet.
Sjors danst  aan zijn riem op twee poten en begint heftig te blaffen.Het hondje komt nog dichter bij eindelijk heeft zijn baasje hem in gehaald en kruipt nu ook onder het prikkeldraad door en springt ook in de droge sloot en krabbelt naar de kant en roept Bello kom hier, de hond houd het voor gezien.Maaike kan het niet na laten en roept wat heb jij een lief hondje ,het jongetje kijkt haar verlegen aan. loopt snel verder samen met zijn hond de anderen kant op de rust  is weder gekeerd.

                                                  Christiene Düthler©
Word vervolgd.


verhaal geschreven  in 2013
en tekening.

                                                     




zaterdag 16 april 2016

De laatste reis


                           Christiene Düthler©


                          De laatste reis.

                          Lente lucht,hemels blauw
                          meeuwen vliegen over vogels fluiten
                          een merel neemt een bad en legt zich
                          te drogen .
                          Goudvissen bij één gedreven
                          de kopjes richting zon.

                          Een schaduw trekt over het ruisen
                          klinkt als de wind
                          een ongenode gast daalt neer
                          op het hoogste punt blijft roerloos staan
                          als een oude heer op hoge poten
                          in een verenpak.

                          kijkt links en rechts
                          Neemt een duikvlucht boven water
                          stijgt weer op met een goudvis tussen
                          de snavel die schittert in de zon
                          dit word zijn laatste reis met de reiger
                          voor de lente begon.

                          Christiene Düthler©


                       Tekenen - schilderen -25x36
                        Gedicht.

vrijdag 15 april 2016

Voel de kracht van het anker.


                                       Om de kracht van een anker te voelen

                                       moet men de kracht trotseren.

                                       Pas als men iets ernstig mee maakt

                                       weet men op wie je kunt vertrouwen .

maandag 11 april 2016

Lente.

                                 Zacht blauwe luchten,ochtend dauw.
                                 Vogels zingen het hoogste lied,
                                 koeien gaan voor het eerst naar buiten
                                 maken rare bokkesprongen vertrappen
                                 madeliefjes in de wei.
                                 Lammetjes kijken verbaast naar alles.
                                 Vlindertjes vliegen voorbij.

                                 Winter jassen blijven uit,de zon weerkaatst
                                 op witte gezichtjes,meisjes vragen om kleur.
                                 Flaneren met weinig,aanbidden de zon,
                                 in ruil voor bruine benen.
                                 Poeslief ligt te loeren naar de vogeltjes
                                 in de bomen,de winter is verdreven.
                                 Zonnestralen,lente gevoel

                                  Christiene Düthler ©

maandag 4 april 2016

Geluksgevoel.


                                            Christiene Düthler©


                                        Geluksgevoel.

                                  Een glazenhuis met zicht
                                  tot aan de sterren.
                                  Kijkend naar noord oost zuid en west.
                                  Lucht kastelen bouwen
                                  kunnen dromen als in een sprookje
                                  heel even gelukkig zijn.

                                  Een huisje in het woud,omgeven van
                                  hoge bomen waar vogels zingen
                                  noten worden gekraakt.
                                  Waar een uil de stilte breekt
                                  hij houdt de wacht,over zijn bewoners
                                  zijn oe hoe roep klinkt in de donkere nacht.

                                  Vissers met een hengel aan het water
                                  van uit een tentje turen naar de dobber
                                  ontspannen wachtend op een beetmomentje
                                  van een levens grote karper
                                  die schittert in de zon.

                                  Een boerderijtje, met een haan en kippen
                                  een hond en een kat.
                                  Geen boer of boerin.zo maar houden van
                                  het buitenleven,elke morgen kraait de haan
                                  verse eitjes van kip kakel.

                                  Een nachtje slapen in een wijnvat
                                  rondom bloemen en planten
                                  wakker worden, tussen de tomaten
                                  en de bonenstaken
                                  gelukkig zijn in je achtertuin
                                  toostend op het goede leven
                                  met een glaasje wijn.

                                 Christiene Düthler©


                                Tekenen- schilderen-
                                krijt- verf -inkt-52x35.