maandag 12 juni 2017

De wind wiegt een schommel



                                    De wind wiegt een schommel.

                                    Een kind zet zich af met korte benen
                                    langzaam komt de schommel in beweging
                                    de handen stevig aan het touw.
                                    hoger hoger een kinderlijk verlangen
                                    een reis naar de zon.

                                    Pieken en dalen in een mens zijn leven
                                    al schommelend verlies je hoogte
                                    je kunt niet blijven zegt een zachte stem
                                    in gedachte keer je terug naar de aarde
                                    land met beide benen op de grond

                                    waar het als kind al schommelend begon
                                    lang geleden de reis naar de zon 
                                    is niet vergeten.
                                    De wind wiegt een schommel.

                                    Christiene Düthler©

                                    Gedicht    2015

30 opmerkingen:

  1. Heerlijk om te lezen Christiene.
    Dat kind in de schommel zo heerlijk jong en onbekommerd.:-)
    Lief groetje

    BeantwoordenVerwijderen
  2. een heel knap gedicht Christiene

    met een fraaie bijpassende foto

    prettige dag

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Really wonderful to read, greetings to you!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hello, Christine,
    So lovely poem to read and the lovely picture.
    Again, the picture stays with me, Christine.
    Have a good new week.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ohhhh wat mooi christiene, je slaat de spijker op z'n kop,
    ik zou k zo graag eens een kijkje aan gene zijde willen nemen,
    m'n ouders en broer knuffelen.... als dat kon schommelde ik er nu nog heen,
    kippenvel mooi






    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een ontroerend mooi gedichtje,Christiene.
    Ben er even stil van.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooie uitdrukking van het leven,
    Met een mooie foto.

    Ik heb altijd genoten van swinging.
    Dit wil dat ik ergens een schommel thuis wil zetten.


    Lovely expression of life,
    with a beautiful photograph.

    I have always enjoyed swinging.
    This makes me want to put a swing at home somewhere.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Prachtig, echt prachtig geschreven! Ik herken me ook in het meisje. Vroeger kon ik uren op een schommel zitten. En het is waar: het leven is net een schommel. Soms krijg je een duwtje in de rug, een andere keer een ruk aan het touw...maar we blijven doorgaan.
    Een plaatje van een foto met gedicht.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Schommelen in de wind............dat zou ik nu wel willen.........

    BeantwoordenVerwijderen
  10. wonderful poem and the photo!
    The rocking is so special for child and as an adult
    Greetngs Elke

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Traum und Wirklichkeit - Flug und Landung - wie im richtigen Leben! Das ist ein ganz wunderbares Gedicht, einfach und voller Tiefe! Das Foto ist high Mount Everest! Liebe Grüße an Christiene Alpine von Dori Alpine!!

    Dream and reality - flight and landing - like in real life! This is a very wonderful poem, simple and full of depth! The photo is like high mount Everest! Dear greetings to Christiene Alpine from Dori Alpine!!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. wawwwwww!!
    je kan mooi schrijven
    zo had ik schommelen nog niet bekeken
    Eén @->- voor jou

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Mooi... en zo lief...!
    Fijne dag meis.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. prachtig verwoord!!

    en schommelen, ja als kind vond ik dat zalig
    nu nog waarschijnlijk :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Goedemorgen lieve Christiene,

    wat ontroerend...
    Ik heb er een brok van in m'n keel.
    Dát zou nog eens mooi zijn: even naar boven schommelen.
    Ik wil dat wel...

    Dagdag!
    Liefs van Marlou

    .

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Heerlijk schrijven. Wie wil nu niet eens een kind weer zijn. En schommelen ja dat doe ik soms met de buurtkinderen in de speeltuin en in het leven blijf ik ook wel schommelen. Soms val ik maar dan sta ik weer op en schommel verder. Totdat de wind zo krachtig zal zijn dat de schommel stil zal blijven voor altijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Mijn mooiste herinneringen komen boven! Dank je

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Prachtig Christiene, zo heb ik nog niet zo lang geleden aan zee geschommeld, een hele mooie ervaring ...

    Liefs,
    Mapi

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Dat heb je mooi geschreven, Christiene.
    Ik houd van schommelen...
    Liefs en een zonnig groetje
    Lilian

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Goede morgen Christine.
    Wow, je gedicht en er bij horende illustratie mogen er weer zijn!
    Je zet hier niet zo heel veel een nieuw log neer maar als je het doet dan is het altijd TOP!

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Christiene,

    Voor de meeste kinderen een hemelse bezigheid.
    Mooi verwoord.

    Groetjes,

    jeer

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Dear Christine - Do you know how I like this post for both the poem and the photo? The photo looks so symbolically beautiful. Hope little children won’t forget that simple joy of swinging up to the sky and the sun innocently.

    Yoko

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Goede morgen Christine en een fijn weekend gewenst.
    Voor jou gevonden:

    Schommel

    Ik bedoel zo’n gewone, simpele.
    Een schommelplankje met touwen eraan
    Verder niks.
    Slingerend aan een dikke tak van een oude boom.
    Laatst zag ik er eentje bungelen,
    achteloos opgehangen in een voortuin,
    aan de oude pergola.
    Het was alsof ie riep: ‘Kom,
    kom nou toch…
    Doe me een lol, grijp me vast.
    Ik herken toch het verlangen
    in je snelle blik.
    Kom, speel met mij,
    gooi je benen weer eens in de lucht,
    laat je haren wapperen,
    de wind suizen langs je wang.
    Zie, hoe de peuter van de buren
    vanachter het raam naar je lacht.
    Open je borstkas.
    Voel je vrij.'
    © Louise Heij

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Heen en weer ,ls dat wat je krijgt van het leven.....
    Fijn weekend

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Wat is het heerlijk om nog eens een kind te zijn maar ja die draag je mee als je ouder wordt. Je hebt het ook heel mooi verwoord in een waar poëtisch jasje. Heel graag gelezen want er zitten ook enkele gedachten bij om na te denken.

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Fijngevoelig Christiene.
    Wat heerlijk was dat schommelen.

    Konden we nog maar eens....:)

    Liefs van Annette

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Wat heb je mooie gedicht geschreven. Ik deed heel vroeger ook op de schommel. Vooral op school hadden schommels. Je gedicht geeft gevoel over. Mooi!!
    Fijn weekend.

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Goede zondagmorgen Christine. Ik hoop dat jij, nu het toch wat koeler is, weer inspiratie zal opdoen voor een nieuw log, ik kijk er immers zo naar uit...
    Voor morgen: een heel fijne nieuwe week gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Hier heb ik weinig aan toe te voegen CHristiene! Ik kan me vroeger nog herinneren dat we een schommel in de deuropening van de schuur hadden hangen. Daar kon ik eindeloos op schommelen en wegdromen, denkend aan hoe mijn toekomst zou zijn!

    BeantwoordenVerwijderen