vrijdag 28 juni 2013

Zwemmen als een vis in het water.


                                                        Christiene Düthler


                                              Zwemmen als een vis in het water.
Tineke woont in een dorpje waar nog rust en ruimte is voor fietsen en wandelen,kinderen kunnen s,avonds na het eten fijn buiten spelen  met de mooiste verstop plaatsen.Er is ook een zwembad waar de kinderen dagelijks te vinden zijn.De meesten kinderen hebben een gezins abonnement en leren zo spelende wijs zwemmen.Ook het bij liggende park en speeltuin zijn in trek.Het is een eind lopen maar dat hebben ze er voor over.De kinderen zijn ook bij het school zwemmen,één keer in de week komt de bus voor rijden,Tineke en haar klas krijgen dan zwemles.Na weken zwemles te hebben gevolgd,word het tijd voor het diploma zwemmen.Tineke gaat er van uit dat ze met een diploma naar huis gaat.Er zijn enkele dingen waar ze het niet op heeft van de kant af het diepe water inspringen. ze gaat dan ook altijd van het trapje af.Met de lessen zitten ze op het muurtje met de rug naar het water en maken zwem bewegingen met de benen het idee het diepe water achter haar dat vind Tineke erg eng.Maar éénmaal in het water zwemt ze als een vis.Vandaag is de grote dag van het diploma zwemmen en Tineke denkt dat ga ik wel even doen.Alle kinderen moeten zich op stellen in één rij aan de hoogste zijde van het bad.Aan de kant staat de badmeester en geeft het eerste kind een sein,vol spanning kijkt Tineke naar de eerste sprong een flinke plons,dan is de volgende aan de beurt even wachten met springen en dan gaat de volgende  er moet wat ruimte blijven tussen de voorganger.Een baantje zwemmen en een baantje op de rug en minuutje water trappelen.Tineke haar gedachten gaan als een razende te keer als ik nu maar eerst in het water gesprongen ben.De eerste kinderen beginnen aan hun baantje de rij word steeds kleiner. Tineke haar  hart klopt in haar keel de volgende groep springt met tussen pozen en de rij word nog kleiner.Het gevoel word steeds steeds sterker,een stemmetje van binnen zegt je springt en als je niet springt krijg je geen diploma,en weer het stemmetje je springt.Tineke was meer bezig met de gedachte om van de muur te springen dan met het zwemmen want dat kon ze.Normaal zou Tineke niet springen maar ze moet.De rij voor haar haar word steeds kleiner en weer staat er een groepje klaar om te springen.En dan in eens staat Tineke voor op, het stemmetje zegt springen anders krijg je geen diploma.De badmeester blaast op de fluit en zegt ga maar op de muur staan,en daar staat Tineke,ze heeft maar één gedachte springen,ze hoort niets meer en springt te kort achter de ander ze plonst de diepte in en komt weer boven.Maar de paniek verkrampte de spieren van armen en benen.Het stemmetje zegt zwemmen je bent op de helft de minuten lijken wel uren te duren.En tijdens het water trappelen krijgt ze een sein van kom er maar uit,via het trapje gaat ze het bad uit en krijgt te horen je hebt het niet gehaald ,dus geen diploma Tineke druipt af als een verzopen katje wel kunnen zwemmen maar geen diploma.De hoogte vrees heeft haar de das om gedaan.

Einde.                                                 Christiene Düthler©

één klik voor groter.