maandag 19 december 2011

Onder weg naar 2012.


                                                         CHRISTIENE DÜTHLER ©

                                        

                                                      ONDERWEG NAAR MORGEN
                                                                    

                                                        GESCHILDERD OP PAPIER.

                                                                         26X 36


                                                         Afscheid van oud jaar.

                                 Twaalf maanden een jaar,voornemens ten spijt.
                                 Het leven gaat snel weinig of geen tijd.
                                 Kijk naar de mensen om je heen in de stres.
                                 Boodschappen tassen puilen uit.
                                 Vaders ,moeders met lange armen
                                  jengelende kinderen.

                                  Geuren stijgen op uit de oliebollenkraam.
                                  Poedersuiker dwarrelt als sneeuw door de lucht.
                                  De markt versiert met lichtjes,uitgeput kom je terug
                                  en steekt het haardvuur aan,zittend met een hapje
                                  en een drankje,kijkend naar  de dansende vlammen
                                  en het geknetter van het vuur, je brand een kaarsje.
                                  Weemoedig voelt het afscheid van het oude jaar.

                                  Je telt elke seconde, de klok slaat twaalf uur
                                  het is nieuw jaar,stilte word verbroken
                                  vuurpijlen en donderslagen
                                  horen en zien vergaan,het vuurwerk laat weten
                                  dat het nieuwjaar 2012 is in gegaan.

                                                      Christiene Düthler©



Voor al mijn bezoekers
fijne en gezellige feestdagen gewenst.
En een goed en gelukkig 2012.


donderdag 15 december 2011

Eenzame kerst.


                                                                 Christiene.©

                                                        Eenzame kerst.

                                              Hij loopt naar het raam,
                                              sneeuwvlokjes dwarellen naar benee.
                                              Hij gaat zitten in zijn stoel,
                                              denkt aan vroeger aan zijn vrouw
                                              en kinderen hoe het was die kerst,
                                              zijn gedachten zijn niet van nu,
                                              ziet zijn vrouw en kinderen
                                              bij het optuigen van de boom.

                                              Hoort ook kinder stemmen
                                              hij voelt zich alleen.
                                              Zijn vrouw is lang geleden overleden.
                                              De kinderen vlogen uit
                                              en zijn hun oude vader vergeten.
                                              Elk jaar weer die kerst,
                                              gedachten niet van nu maar van toen.

                                               Buiten spelen kinderen in de sneeuw,
                                               hij zit te mijmeren in zijn stoel.
                                               Kinder stemmen joelen
                                               het klinkt het zelfde als toen.
                                               Zouden ze dan toch nog komen,
                                               hij heeft toch nog hoop
                                               tegen beter weten in.
                                               Nog even dan is het kerst.
                                               Vader is alleen.

                                                       Christiene Düthler ©


vrijdag 9 december 2011

Verliefd.


                                                          CHRISTIENE DÜTHLER ©
                                                            

                                                                 Verliefd.

                                             Samen zijn een doel, houden van.
                                             Hij heeft haar gevonden de vrouw
                                             van zijn dromen.
                                             Voor geen goud laat hij haar gaan.
                                              Lopend langs het strand een storm raast,
                                              het water bruist horen en zien vergaan,
                                              golven hoog slaan neer en rollen
                                              naar het verlaten strand.

                                              Hij kijkt op zij en zegt,je bent
                                              mijn liefste ik wil jou nooit kwijt.
                                              Zijn woorden,onverstaanbaar
                                              de storm neemt ze mee, hij pakt haar
                                              vast en geeft haar een zoen.
                                              Verliefd,zij weet wat hij bedoeld.
                                              Samen blijven,samen dromen
                                              Samen wonen.

                                                     Christiene Düthler ©

dinsdag 15 november 2011

Pompoenen souvenir van een herfst.


                                            Christiene Düthler. ©

Pompoenen souvenir van een herfst.

Geschilderd op doek.

50X60.

zondag 6 november 2011

Geloof hoop en liefde.

                                                           Geloof,  Hoop, en Liefde.

                                  Een lange weg te te gaan, hobbels kuilen en kronkels

                                                           met vallen en opstaan.

                                            Een verkeerde afslag je bent de weg kwijt.

                                                Je zegt ja en amen tegen alleman,

                                            in het licht en donker vallen woorden

                                         die blijven hangen als een deken van mist.


                                    Langzaam maar zeker, je bent het kwijt je eigen ik.

                                             Lang was je reis je volgde de borden,

                                                      Geloof  Hoop en Liefde.

                                           Je voelt je hart bonzen en klopt op een

                                                        vertrouwde deur.


                                            Er klinkt een stem welkom terug,

                                                en slaat een arm om je heen.

                                             Warmte liefde en geborgenheid,

                                           je weet het zeker je hebt het gemist.

                                                   Haar eigen ik is terug.


                                                     Christiene Düthler ©

vrijdag 28 oktober 2011

Knuffel hondje.


                                            Christiene Düthler   ©
Knuffel hondje.

Op doek geschilderd

30x40cm.

maandag 17 oktober 2011

Herfst.

                                                           
                                                       CHRISTIENE DÜTHLER ©

                                                                   Herfst.
                                                   Afscheid, een zomer voorbij.
                                                   Herfst storm wind en regen,
                                                   blaadjes dwarelen naar benee,
                                                   oker,geel,rood en bruin.
                                                   Kleuren als een bont tapijt.

                                                   Je volgt een sprookje dat heet herfst.
                                                   Geen kabouters maar paddestoelen
                                                   rood met witte stippen,elfenbankjes
                                                   een kruisspin in haar web.
                                                   In de lucht gekrijs van vogels.

                                                   Hoog boven de bomen,
                                                   klaar voor het vertrek ver van hier.
                                                   Overwinteren in warmere oorden.
                                                   Kleuren oker geel,rood en bruin
                                                   laten zien hoe mooi de herfst kan zijn.

                                                            Christiene Düthler. ©
                                                    

zaterdag 8 oktober 2011

Vlinder.


                                       Christiene Düthler©


                                    Vlinder.
                                    Verdrietig en alléén haar liefste is heen gegaan
                                    zwaar was die tijd, een verloren strijd
                                    woorden komen en gaan
                                    haar lief een herinnering die blijft
                                    gedachten dwalen af
                                    maar de tijd van gelukkig zijn
                                    en vlinders in de buik is voorbij.

                                   Ze hoort nog de woorden die hij zei
                                   ik kom terug als vlinder
                                   en laat jou zien dat jij de liefste
                                   was voor mij.
                                   Zittend op een bankje in de zon
                                   een vlinder daalt neer op haar schouder.

                                   Ze heeft maar één gedachte mijn lief
                                   met tranen in haar ogen fluisterd ze
                                   bedankt dat je hier wil zijn
                                   je hebt een plaatsje diep in mijn hart
                                   voor mij blijf je de aller liefste
                                   en voor altijd in mijn gedachte.

                                   Christiene Düthler©



                                            

maandag 3 oktober 2011

Wachten op migreren.


                                             Christiene Düthler ©

                                                                             

donderdag 29 september 2011

Toch nog een beetje zomer.

                                                 
                                                     CHRISTIENE DÜTHLER ©

                                   Bloemen kind.
                                                                  
                                   Een bloemen kind in haar tuintje tussen het groen.
                                   Ze geniet van iedere bloem.
                                   Bijen vliegen af en aan en landen op
                                   de kleuren pracht,een libelle vliegt recht
                                   op haar af,daalt neer op een lelie in de plas.
                                   Ze sproeit met een grote gieter alle bloemen nat.

                                   Vertederd kijkt moeder door het venster
                                   naar haar bloemen kind.
                                   Ze raakt ontroert ze pinkt een traan.
                                   De kleine meid harkt tussen de bloemen,
                                   een zucht en vleit zich neer op het gras,
                                   de bloemen hebben water gehad.

                                    Een kikker begint te kwaken bij de plas,
                                    luisterend naar het gratis concert,
                                    haar ogen worden zwaar,al doet de kikker
                                    nog zo zijn best,zijn klanken klinken
                                    steeds verder en verder weg.
                                    Het bloemenkind  valt in  slaap
                                    in een bed van bloemen en gras.

                                             Christiene düthler. ©