Heimwee.
Er gaan een paar weken over heen dat tante Olinda is verhuist Tineke kan niet wachten en eindelijk de telefoon gaat ,Olinda is klaar met haar huis en vraagt of Tineke de andere week komt logeren en is dan ook nog eens jarig.En dan is het eindelijk zo ver ze heeft een klein koffertje in gepakt en ook haar popje Stientje gaat mee,papa en mama brengen haar weg.Ze stoppen voor een niet zo groot huis met een kleine tuin, Tineke belt aan de deur zwaaid open het is een aller hartelijks ontvangst Olinda neemt Tineke in haar armen,en zegt ik ben blij dat ik je zie ik heb je zo gemist,ze gaan naar binnen en Olinda schenkt thee en verteld hoe het is gegaan ,ze kijkt Tineke aan en zegt de konijntjes zijn ook verhuist naar heel lieve mensen, Tineke zegt niets ze moet even slikken ze wil niet huilen.Na de thee krijgen Tineke en haar papa en mama een rondgang door het huis het ziet er fris en vriendelijk uit, dit is jou kamertje zegt Olinda zet je koffertje hier maar neer en gaan weer naar beneden.En dan is het zo ver Tineke is wel gespannen maar houd zich goed nog een knuffel en een kusje en daar gaan ze samen zwaaien ze papa en mama uit.Het is weer van ouds gezellig ze doen leuke dingen alles gaat goed.De andere dag is Olinda jarig ,en Tineke mag haar helpen met van alles en nog wat.Er komen ook gasten waar onder papa en mama, in het begin leek het Tineke wel leuk maar hoe dichter dat het bij komt hoe akeliger dat ze het vind,kwamen ze maar niet.Maar dan is het zo ver de eerste gasten komen binnen,Tante Olinda straalt en ziet er heel mooi uit, ze neemt kadootjes in ontvangst en zet de bloemen in het water.En dan gaat de bel en komen papa en mama binnen,Tineke is toch wel blij heel even denkt ze waren ze er maar niet.Olinda laat de gasten het huis zien.Eigenlijk is het best gezellig de gasten zitten in een kring allemaal grote mensen en één klein meisje,er word gezellig gepraat en gelachen,Tineke zit naast tante Olinda niemand heeft in de gate dat de spanning Tineke te veel word,Tante Olinda is druk en praat met handen en voeten haar Franse accent klinkt er boven uit.Ze geeft Tineke een goed bedoeld klapje op haar knie en dat is de druppel die de emmer doet overlopen.Tineke begint te huilen het word stil en iedereen kijkt haar kant op en begrijpen de tranen niet.De eerste gasten staan op het is al laat, ook papa en mama staan op om te vertrekken maar eerst een woord van troost,ga maar lekker slapen zegt mama en weet dat Tineke zo graag wou logeren bij Olinda,als het niet gaat belt tante mij wel even en komt Remie jou halen.Maar naar zo,n heftige avond is Tineke toch in slaap gevallen.De andere morgen zitten ze gezellig aan het onbijt,ze hebben nog geen echt plan van wat ze zullen gaan doen.In de loop van de ochtend gaat de bel tante staat op en doet open, en dan staat de grote broer van Tineke in eens in de kamer,Tineke schrikt ze is blij en niet blij het ging goed,Remie zegt mama heeft gevraagd of ik even wou kijken hoe het gaat anders breng je haar maar mee naar huis,het was goed bedoeld.Ze moet nu een keuze maken, dat is erg moeilijkvoor zo,n klein meisje blijven of naar huis,was Remie maar niet gekomen dan was het haar misschien gelukt,het is niet leuk voor tante Olinda die een beetje beduust kijkt.
Maar toch gaat ze met Remie naar huis, en zo komt er een snel eind aan de logeer partij.
Christiene Düthler©
Uit de serie uit logeren.
Jaren vijftig
verhaal.
woensdag 13 augustus 2014
dinsdag 12 augustus 2014
Heimwee.....1
Heimwee.
Tineke woond met haar ouders en broertjes in een dorpje waar iedereen elkaar kent,en gaan er ook samen naar school.
Tussen de boerderijen staat een prachtig huis achter een hek is een tuin
met de mooiste bloemen,er zit een oude dame voor het raam,ze zwaaid
altijd naar Tineke,ze woond daar met haar zoon en schoon dochter Olinda
en komt uit Frankrijk.Ze spreekt Nederlands met een Frans accent,het
zijn vrienden van haar papa en mama.Tineke komt er graag na
schooltijd.Mama vraagt,Tineke wil jij het oud brood weg brengen voor de
konijntjes,dat wil Tineke wel dan kan ze de konijntjes voeren. Olinda
vind het fijn als Tineke komt,ze heeft zelf geen kinderen en kan haar
dan lekker verwennen.Tineke hoeft maar een paar huizen verder,ze Belt
aan en Olinda doet de deur open ,hallo Tineke ik zie het al
jij komt de konijntjes voeren,kom binnen ze lopen de gang door naar de
keuken en daar buiten daar staat het konijnen hok.Ze zet haar mandje op
de grond en verdeeld het brood en praat tegen de konijntjes en zegt
jullie krijgen straks nog een worteltje,tante kijkt vertederend toe.Zo
nou hebben ze hun buikje vol, kom dan gaan we nu naar binnen.
Binnen is de oude dame bezig met de kopjes klaar te zetten
voor de thee, en vraagt wil je ook een kopje thee,dat wil Tineke wel. Olinda babbelt
gezellig met Tineke over school en hoe het gaat met papa en mama en de
broertjes, de oude mevrouw komt weer binnen met een dienblad en zet het
op de tafel,Tineke krijgt een heel mooi kopje het heeft iets
deftigs,Tante pakt een trommeltje en zegt zoek maar iets lekkers uit het
één ziet er nog lekkerder uit dan het ander.
De oude dame genoot ook zichtbaar van het bezoek van het
kleine meisje.Het was gezellig maar Tineke moet nu echt naar huis.Ze
krijgt nog wat lekkers mee naar huis en zo gaat dat dagelijks Olinda vind
dat zo gezellig met de kleine meid.Zo gaat Tineke de volgende dag weer
de konijntjes voeren, Olinda heeft groot nieuws en weet dat Tineke dit
niet leuk gaat vinden,en zegt, Tineke wij gaan verhuizen naar de grote
stad,de kleine meid kijkt vol ongeloof naar Olinda en ze denkt aan de
konijntjes, Olinda had er ook moeite mee want dan moest ze de kleine
meid ook missen,ze was erg aan Tineke gehecht het babbelen de konijntjes
voeren.Tineke vond het echt niet leuk geen konijntje niet meer gezellig
thee drinken.
Ze gaan voor het laatst samen de konijntjes voeren nog een
stukje brood en een worteltje, met een droevig gezichtje zegt ze voor
het laatst lieve woordjes en met een snik jullie zien mij nooit meer
terug.Samen zitten ze nog een poosje op het bankje,de tranen biggelen
over haar gezichtje,tante Olinda had er ook moeite mee en zei kom we
gaan naar binnen,Tineke kijkt om tot ze uit het zicht zijn,ze drinken
nog een kopje thee tante zegt we gaan het nog druk krijgen, alles in
pakken maar over even dan zien we je weer terug en kom je een paar
daagjes logeren en dan gaan we leuke dingen doen,ze drinken de thee maar
het is niet zo als anders, Tineke is stil en denkt aan de
konijntjes.Tante zegt ik heb een klein cadeautje voor jou en geeft
Tineke een doosje, vol spanning maakt ze het open het zijn twee
haarspeldjes met kindergezichtjes zo iets moois heeft ze nog nooit gehad
ze is heel blij en geeft tante Olinda een dikke zoen ze moet nu echt
gaan,nog een dikke knuffel en zoen en tot gauw.
Christiene Düthler©
uit de serie uit logeren.
jaren vijftig verhaal.
|
zondag 3 augustus 2014
Vlinder.....
Op doek geschilderd 30 x 40
Eén klik voor groter kijken.
Vlinder.
Verdrietig en alléén haar liefste is heen gegaan
zwaar was die tijd, een verloren strijd
woorden komen en gaan
haar lief een herinnering die blijft
gedachten dwalen af
maar de tijd van gelukkig zijn
en vlinders in de buik is voorbij.
Ze hoort nog de woorden die hij zei
ik kom terug als vlinder
en laat jou zien dat jij de liefste
was voor mij.
Zittend op een bankje in de zon
een vlinder daalt neer op haar schouder.
Ze heeft maar één gedachte mijn lief
met tranen in haar ogen fluisterd ze
bedankt dat je hier wil zijn
je hebt een plaatsje diep in mijn hart
voor mij blijf je de aller liefste
en voor altijd in mijn gedachte.
Christiene Düthler©
dinsdag 29 juli 2014
Diep dal.....
Diep dal.
Stap voor stap volg je het wandelpad naar boven
met alleen een rugzakje levensbagage.
Even rust, je kijkt naar benee
in het diepe dal waar stap voor stap
de zware tocht begon
het slinger pad wijst naar boven.
Benen zwaar als lood
maar je hebt voor je zelf gekozen.
Gedachten komen en gaan
er is geen weg terug.
Je kijkt in het diepe dal
voor je gevoel zit je hoog.
moe maar voldaan op de hoogste top
van je kunnen kom je aan.
Een zwarte steen word symbolisch begraven
je haalt diep adem
en kijkt van af de top in het diepe dal.
lopend naar beneden nog even
het voelt licht bevrijd als herboren.
Christiene Düthler©
zondag 13 juli 2014
Nieuw leven....
De kleur geel staat voor zon lente warmte en nieuw leven.
50x60 canvas-doek
----------------------------------------
Men moet aan kinderen en vogels vragen
hoe de kersen smaken.
Goethe.
--------------------------------
Eén klik voor
groter kijken
bij laptop
misschien niet........
zaterdag 5 juli 2014
Na regen komt zonneschijn.......
Christiene Düthler©
Na regen komt zonneschijn.
getekend op papier
met verf en krijt.
35 X 52.
------
een klik voor groter kijken.
Bezoek brengt altijd vreugde aan,zo niet bij het komen is
dan bij het gaan...
. ........................................
vrijdag 27 juni 2014
Een gezins uitstapje......
Christiene Düthler©
Een gezins uitstapje.
Er staat een gezinsuitstapje geplend
,Tineke woonde met haar papa en mama en broertjes vlak bij het zwembad
er is ook een speeltuin en café- restaurant.De zon staat hoog aan de
hemel en de lucht is strak blauw je kunt je geen beter weer wensen voor
een zwem uitje.Mama is druk bezig met broodjes smeren ze maakt lunch
pakketjes en vraagt Tineke wil jij er voor allemaal een appeltje en een
eitje bij doen.Mama vuld de flessen met aanmaak limonade en
doet er de bekertjes bij.Ze doet alles in de tassen een tas voor papa
en de broertjes en een tas voor haar en Tineke.klaar voor het vertrek
naar het zwembad,eenmaal aangekomen worden de fietsen in de staling
gezet,en daar was al te zien hoe druk het er is.Kom zegt pa, een kaartje
kopen hoeft niet ze hebben een gezinskaart in een lange rij schuifelen
ze naar het loket.Ja eigenlijk raar samen uit en toch scheiden hier hun
wegen,papa en de jongens,Remie jan en Thijs moesten links af dat noemde
de jongens kant,dus gingen mama en Tineke rechts af dat is de meisjes
kant, ze roepen daag tot straks.Kom zegt mama en lopen naar de garderobe
ze krijgen voor een paar centen een reuzen kleerhanger en krijgen een
nummertje dat moet je goed bewaren.Ze Lopen richting de kleed hokjes en
even later staan ze in badpak,mama pakt de kleerhanger met de twee
jurkjes de schoenen bungelen er onder aan de haak.En dan een plaatsje
zoeken en kijken of ze een glimp van papa en de broertjes kunnen
opvangen.Het zwembad was aan weerskanten het zelfde er is ook een
winkeltje ze verkopen ijsjes limonade,zuurstokken en toverballen.Tussen
de baden is een afscheiding tussen de heren en de dames kant tot aan
het gras en daar is gaas.Daar kon je als gezinnetje elkaar toch zien en
praten,het gazon was zo aangelegd dat uit je kijk had op de zwemmende en
joelende mensen, Papa en de jongens hadden ook een plekje gevonden
naast het gaas en roepen naar elkaar hallo of ze elkaar in tijden niet
hadden gezien.Mama en Tineke rollen ook hun badlaken uit naast het gaas
vlak bij papa en de broertjes.En mama gaat ook het water in pootje
baden ,dat is als je niet zwemmen kunt, aan de anderen zijde zwemmen
papa met Remie Jan en Thijs.En als ze dan weer aan zijn,dan roept Papa
van de andere kant het word tijd voor een broodje.Mama pakt ook de tas
met broodjes en zegt wij gaan ook lekker eten.Toch een
fijne dag van luieren en zonnen.De kinderen mogen nog een ijsje
kopen,maar aan alles komt een eind papa en mama vinden dat het mooi is
geweest ,kom jongens in pakken we gaan weer naar huis, de badlakens
worden op gerold en de tassen in gepakt.En daar gaan ze er word nog van
alles geroepen daag tot zo,mama en Tineke gaan weer richting
garderobe,geef jij het bonnetje maar af Tineke in ruil daar voor krijgt
ze de grote kleerhanger met de jurkjes en de schoenen,en nu vlug aan
kleden.Dan lopen ze naar de uitgang en daar zijn papa en de broertjes
ook weer ze mogen nog even de speeltuin in schommelen en op de wip.Ze
drinken nog wat limonade en dat was het einde,het was een fijne dag,maar
dat Papa en de broertjes aan de andere kant van het gaas moesten zitten
was niet zo gezellig.
Christiene Düthler.©Jaren vijftig verhaal.
Natuurbad 't Witven werd tijdens de crisis van de jaren dertig uitgegraven als werkverschaffingsproject. De opening vond plaats op 1 mei 1938. Het bad werd geëxploiteerd door de gemeente Veldhoven. Het water kwam uit De Run. (met dank aan onze oplettende meelezers!)Mannen en vrouwen werden aanvankelijk strikt gescheiden door een houten schutting. Het zwembad werd in 1987 gesloten. Het is nu in particuliere handen en onderdeel van Cambiance 't Witven.
donderdag 19 juni 2014
Blogger Award......
Bedankt voor deze blogger Award.
. Lief dat je aan mij gedacht hebt.....
en mooi dat mijn tekeningen en schilderingen
bij jou gedichten mogen staan.
Christiene.
dinsdag 10 juni 2014
Elfjes alfabet....vervolg...... 7....einde elfen paradijs.
25- 26---- einde.
Voor alle bezoekers aan het elfjes alfabet.
Een bloem is een bloem
en een elfje is een elfje
26 x en toch niet één keer het zelfde
en ook de reacties die jij achter liet
allemaal even lief
daar voor een bedankje.
Liefs een groetje Christiene.
Zilveren vleugels schitteren
in de zon
kleine wezens schommelen
op een blad van een zonnebloem.
Blauwe klokjes deinen
heen en weer
Elfjes zingen een lied
bijtjes en vlindertjes zweven
zachtjes klinkt muziek.
Verstoppertje spelen tussen
bloemenkleuren
elfen kopjes lichten op als
gouden bloemknopjes
een elfje schrikt en struikelt over een
Vergeet- me- niet.
Christiene Düthler©
donderdag 5 juni 2014
Abonneren op:
Posts (Atom)