Herfst.....

                                                                     Herfst.

                                                   Afscheid een zomer voorbij.
                                                   Herfst storm wind en regen
                                                   blaadjes dwarelen naar benee
                                                   oker geel rood en bruin
                                                   kleuren als een bont tapijt.

                                                   Je volgt een sprookje dat heet herfst.
                                                   Geen kabouters maar paddestoelen
                                                   rood met witte stippen elfenbankjes
                                                   een kruisspin in haar web.
                                                   In de lucht gekrijs van vogels.

                                                   Hoog boven de bomen
                                                   klaar voor het vertrek ver van hier.
                                                   Overwinteren in warmere oorden.
                                                   Kleuren oker geel rood en bruin
                                                   laten zien hoe mooi de herfst kan zijn.

                                                            Christiene Düthler. ©

                                                       Christiene Düthler©

                                                                gedicht.

                                                       Pentekening 32 x 24.
klik op afbeelding
voor groter kijken.

Elke dag dierendag ..........

                                           Christiene Düthler©

                                          Vrienden voor het leven.

                                          Kat en muis.......

                                          Geschilderd op doek 50 x 60 cm.

                                                ..............................
klik op afbeelding
voor groter kijken.

Witte pauw..............

                                                     Christiene Düthler©

                                                               Pauw....

                                                    Geschilderd op doek.

                                                           60 X 80 CM.

Een klik op afbeelding
voor groter kijken.

Een onder onsje in de Herfst.......

                                         Christiene Düthler.

                                         Een onder onsje in de herfst

                                         het is weer paddenstoelen tijd.
                                                 .......................

Een klik op afbeelding   
voor groter kijken.

Niet altijd Rozengeur of manenschijn.........2

                                                        Christiene Düthler©

                                          Niet altijd Rozengeur of manenschijn....

Je mag wel eerder weg dan kun je je zelf nog fris maken,de zware lucht blijft hangen,even later komt Riek weer binnen ze heeft haar lippen gestift.We horen het morgen wel Riek gaat de deur uit.De meisjes vliegen naar het raam,even later loopt Riek buiten, er komt een dikke man op haar af,ze begroeten elkaar en er word gekust,de meisjes gillen van het lachen.Ze gaan aan tafel zitten Hetty zegt Riek weet echt niet dat ze zo ruikt,eigenlijk is het helemaal niet leuk ,ze voelen zich schuldig om dat ze het haar niet hebben gezegd.Weet je wat zegt Maria we gaan het haar morgen vertellen,en wie gaat het haar zeggen ,ik zal het haar zeggen zegt Hetty, de andere meisjes waren al lang blij dan hoefden zij het niet te doen.Ze gaan naar huis maar Hetty voelt zich niet meer zo happy,maar ze heeft het gezegd dat ze het woord gaat doen.De volgende dag is Riek de eerste ze heeft niet niet veel te missen,De meisjes zijn ook stil ,hoe zal het aflopen het is ook niet niks,ze vinden Riek een aardige vrouw,maar het zal je maar gezegd worden dat je stinkt .Een maal binnen gaan ze aan het werk,Riek is stilletjes en Hetty denkt na hoe ze het gaat zeggen.En dan is het het pauze Hetty zorgt voor de koffie en zet alles op tafel, en roept Riek in de koffie hoek en vraagt of ze even wil gaan zitten,en dan is daar die nare lucht weer,Riek gaat zitten en heeft geen enkel idee waar het over gaat.Hetty geeft Riek haar koffie en zegt tegen Riek ik wil je even iets vertellen maar vind het moeilijk, vertel het maar zegt Riek,ik hoop dat je niet boos word op mij als ik het je vertel,zeg  het nu maar, en het hoge woord komt er uit.Riek jij hebt een hele sterke lichaamsgeur, en dat is echt niet prettig,dat wilde ik jou even zeggen.Hetty neemt een teug van haar koffie,en dan word het dood stil,Riek pakt haar koffie loopt naar de tafel en vraagt vinden jullie dat ook?geschrokken kijken de meisjes haar aan,ja Riek dat vinden wij ook..Riek heeft niks meer te missen,Eva wil het thema nog veranderen door te vragen hoe was je afspraakje,dat is niets geworden zegt ze.Als de werk dag voorbij is gaat iedereen bedrukt naar huis.Maar de ander dag is Riek is omgeslagen als een blad aan de boom,Riek zegt heel blij te zijn dat ze het verteld hebben,ik heb het er even heel moeilijk mee gehad maar ik wil jullie er voor bedanken,iedereen is op gelucht.Er gaan een paar weken over heen niemand heeft het er nog over de lucht is op geklaard.En nu willen jullie zeker weten wat ik vanavond ga doen,ja dat willen ze wel weten dit is weer de Riek van toen, ik heb een afspraak  met een hele mooie man.Na een lange werk dag gaat Riek als eerst naar buiten, ze wensen haar een fijne avond en ze menen het echt.De meisjes lopen naar het raam om een glimp op te vangen,wat Riek nu weer gestrikt heeft,En daar staat een hele mooie getinte  man hij  lacht haar tegemoet,Riek draait zich  nog een maal om en zwaait naar boven,hij slaat een arm om haar heen en kust haar,ze kijkt nog eenmaal naar de meisjes of ze wil zeggen ,van hebben jullie mij gezien.En ze verdwijnen samen uit het zicht.

                                Christiene Düthler©
Einde.

Een klik voor
groter kijken.

Niet altijd Rozengeur of manenschijn..........1

                                            Christiene Düthler©

Niet altijd Rozengeur of Manenschijn.....

In de stad is een mode atelier,waar gewerkt word  met mooie mode stoffen.Er werken zes jonge dames en één iets oudere dame en dat is Riek ze houd van avontuurtjes,en verteld  graag wat ze zo al beleefd,de meiden giechelen  maar wat, en lokken Riek uit haar tent, waar ze dan graag op in gaat.Als het pauze ze is vraagt Riek zullen we ergens koffie gaan drinken,dat vinden de meiden een goed idee ze wandelen door de stad richting koffie bar.Riek kan hier echt van genieten en de meiden ook.Een aardige man vraagt wat ze willen drinken en wat er bij, ze zijn ééns gezind en gaan voor een appelpunt en een cappuccino met een hartje er op, wie wil er slagroom op,dat willen ze allemaal, jammer van het hartje dat verdwijnt onder het laagje slagroom.De tijd vliegt voorbij,Hetty kijkt op haar horloge en zegt willen we op tijd zijn moeten we nu gaan, ze lopen terug naar het atelier en gaan naar binnen.Hetty en Rietje kijken elkaar aan en dan zegt Hetty tegen Riek, wat zie je toch wit,ja zegt Riek  ik voel me ook niet goed,Eva doet er nog een schepje boven op , en vraagt wat voel je dan? dat weet ik niet zegt Riek.Na een poosje vraagt Eva  gaat het weer een beetje  Riek? nee zegt Riek ik voel me echt niet goed ik ga naar huis,Riek pakt haar tas en zegt tot morgen en vertrekt.De meisje liggen in een deuk het was hun weer gelukt, ze hoeven maar te zeggen Riek wat zie je toch wit en niet veel later is Riek dood ziek.De meisje kijken boven uit het raam en zien  Riek lopen,Riek voelde de ogen priemen in haar rug, ze draait zich om en zwaait naar de meisjes,Marie zegt ik denk dat ze al weer beter is Ester zegt ik benieuwd wat Riek morgen weer heeft.De werkdag is voorbij de deur word gesloten.De andere dag  staan ze weer voor de deur zo snel als dat gaat, Ester doet de deur open  en zegt ik zie nog geen Riek, en kijken elkaar lachend aan, kijk daar komt Riek aan lopen met een Breede grijns om haar mond,ben je weer een beetje beter vraagt Hetty? ja ik ben weer op geknapt en ik heb ook nieuws dat vertel ik straks in de pauze.Nieuwsgierig gaan ze aan het werk,Riek loopt te stralen ze lijkt wel verliefd.Eva maakt Koffie het is eindelijk pauze,Eva weet het niet zeker ze ruikt een rare lucht, nee niet de koffie het is iets anders,ze wenkt naar Hetty en  die loopt de koffie hoek in en vraagt ruik jij ook wat,Hetty snuift eens diep en zegt ja wat is dat?het lijkt wel [uien] of zweet lucht,Eva en Hetty zetten de kopjes op het dienblad met een schaaltje wafels.En gaan aan tafel zitten de andere dames schuiven ook aan,Maria begint ongemakkelijk op haar stoel heen en weer te draaien,Hetty en Eva beginnen met hun neus te trekken om te laten merken dat ze ook wat ruiken, een rare lucht.Riek vraagt waar is de suiker,och zegt Hetty zeker vergeten ik ga het wel even halen,nee blijf maar zitten ik ga het wel halen en is even weg.Dan kijken de meisjes elkaar aan het lijkt of het luchtje bij Riek hangt,Riek komt terug en gaat zitten en het luchtje is sterk aanwezig.Riek is zich nergens van bewust,en vraagt willen jullie niet weten wat ik heb mee gemaakt?ze willen het wel weten maar ze zijn er niet zo bij als anders.Riek verteld in geuren dat ze een man heeft ontmoet, en die komt me naar werktijd op halen ,gisteren toen ik naar huis ging ben ik eerst een kop koffie gaan drinken want ik voelde me zo naar, Riek is even stil, toen ik mijn koffie op had voelde ik me een heel stuk beter.

                                     Christiene Düthler©

word vervolgd.

één klik op de afbeelding

voor groter kijken.
.

Herfst katten......

                                              Christiene Düthler©

                                                     Christiene Düthler©

                                         Beschilderde Fantasie  Herfst katten...............
                                         pentekening-32 x 24.

Verliefd......

                                                     Christiene Düthler©

                                                                Verliefd.
                                                    Zon overgoten strand
                                                    samen liggend in het zand
                                                    zij verliefd
                                                    hij denkt aan haar
                                                    en zegt ik moet nu gaan.
                                                    Nog een laatste kus    
                                                    zij verliefd
                                                    blijft achter
                                                    een zon overgoten strand
                                                    alleen liggend in het zand.

                                                    Christiene Düthler ©

uit mijn archief...

De verdwenen fiets......... 2

De verdwenen fiets. In tussen dekt mama de tafel,en dan komen Remie en Tineke achter om,ze hebben het warm en zijn moe van het eind lopen.Dan gaan ze aan tafel tijdens het eten doet Remie zijn verhaal er valt eigenlijk niets te vertellen alleen dat zijn fiets weg is,Remie vraagt aan Jan vond jij het ook niet raar hoe Wies en haar broer reageerden,Remie dacht hard op, ze vroeg of ik mijn fiets niet kon vinden, en toen moesten ze allemaal lachen.Papa is nog steeds woedend en zegt als wij klaar zijn met eten fietsen we samen naar het zwembad misschien hebben ze de fiets terug gezet.In tussen zijn ze klaar met eten.Papa en Remie gaan samen op zoek naar de verdwenen fiets.Tineke wil ook graag mee, nee zegt mama jij blijft hier dan kun je helpen met de afwas.Jan mocht ook niet mee dan had hij maar bij zijn broer en zus moeten blijven.En daar gaan Papa en Remie,Remie zit bij Papa achter op de fiets, hij voelde zich knap op gelaten als je zo groot bent,hij weet ook wel dat hij nu beter zijn mond kan houden.Ze komen nog wat fietsers tegen die nog laat in het zwembad zijn gebleven.Ze rijden langs de droge sloot er staan nog enkele fietsen in maar niet die van Remie,Papa stapt weer op en fietst verder langs de weilanden met koeien die met grote ogen kijken als of ze denken wat komen die hier doen.Weet je wat we gaan doen we rijden dit paadje in en bij de bocht gaan we terug, ze fietsen tussen de korenvelden met korenbloemen en klaprozen door.Bij de bocht aan gekomen roept Remie daar Papa kijk daar ligt mijn fiets die hebben ze daar gewoon neer gedonderd,Remie raapt zij fiets op en is zo blij, hij kijkt of er niets aan mankeert het lijkt oké.Zo zegt Papa en nu naar huis, daar zijn ze nog niet van af, ze hebben met hun handen van ander mans spullen af te blijven,dit zie ik niet meer als een geintje.Ze fietsen samen naar huis,Mama is ook blij en op gelucht dat de fiets weer terecht is, Papa roept daar zijn ze nog niet klaar mee, hij pakt de telefoon en beld de dominee op en doet zijn verhaal .De dominee is een strenge man en vader als daar iets niet ging zo als het moest gaan dan greep hij naar de riem, die aan een haak naast de voordeur hangt.De dominee heeft goed geluisterd ,dat moet worden op gelost dat zijn geen geintjes meer,wie dat gedaan heeft moet zijn excuus aan bieden,we spreken af dat mij kinderen,Wies,Harry en Stieneke morgen avond om zeven uur bij u zijn.De volgende avond klokslag zeven uur drukt Wies op de bel,met broer Harry en Stieneke ze staan zenuwachtig aan de deur niet wetend wat er komen gaat,de deur gaat open zo daar zijn jullie zegt mama en laat de kinderen binnen, ze komen de kamer binnen en gaan staan in een rijtje, zo zegt Papa vertel nu maar wie de fiets heeft mee genomen en daar na in het pad heeft neer gegooid,ik heb het niet gedaan meneer zegt Harry,en jij wies heb jij daar de fiets neer gegooid, Wies staat te trillen op haar benen, nee meneer dat heb ik niet gedaan,Stieneke hoeft hij niet te vragen die is te jong,één van jullie staat te liegen, ze staan er ongemakkelijk bij,ze waren normaal kind aan huis.Remie wist haast zeker,het was Wies,waarom zei ze nou  niet gewoon ja ik heb het gedaan,maar Wies blijft muis stil, en haar broer ook, het was zo stil je kon een speld horen vallen,en dan klinkt Papa,s zware stem, één van jullie staat te liegen en daar houd ik niet van, jullie kunnen gaan en komen hier niet meer binnen.De kinderen kijken elkaar geschrokken aan, dit was als een geintje bedoeld ze wisten haast wel zeker dat het Wies is geweest.Wat als een geintje was begonnen liep uit op een drama.Mama liet de kinderen uit en zegt je kunt het nu nog zeggen, ze wist zich hier ook geen raad mee.De kinderen druipen af en weten als ze thuis komen is het drama nog niet klaar.Papa en mama praten nog even na,Papa zegt  tegen de kinderen, het is jammer zo als het gegaan is maar mensen die liegen daar heb ik geen goed woord voor over, en dan nog wel kinderen van een dominee.Remie zegt ik weet het zeker het was Wies die is ook een poosje weg geweest.Mama zucht en zegt eerlijk duurt het langst.De meisjes storen zich nergens aan ze zijn vriendinnetje en blijven vriendinnetjes en niemand die daar iets van zegt.                                                         Christiene Düthler© Einde verhaal.                                  De verdwenen fiets .....2 einde.

De verdwenen fiets.....1

                                                       De verdwenen fiets.
Ze woonde in een dorpje,Tineke en haar papa en mama en broertjes.Er is een school en een zwembad waar alle vriendjes en  vriendinnetjes naar toe gaan.Het is woensdag een snik hete dag,de kinderen zijn naar school maar mama weet nu al waar de kinderen van middag naar toe gaan.En eindelijk is het dan zo ver,de school bel gaat het is twaalf uur de kinderen vliegen de klas uit naar buiten,ze wachten buiten op elkaar,Jan,Remie en Tineke en de  kinderen van de dominee,Wies,Harry en Stieneke  ze spreken af hoe laat ze gaan zwemmen en lopen gezamenlijk naar huis.Ze komen bij huis aan en de kinderen van de Dominee lopen door, de dominee woont met zijn vrouw en zeven kinderen in de pastorie.En vraagt mama hoe was het op school de verhalen komen los, in tussen dekt mama de tafel,ze eten een boterham, en vraagt mama wat gaan jullie van middag doen, ze roepen in één koor zwemmen, mama moet er mee lachen ze wist het wel, het is vragen naar de bekende weg. De kinderen staan op van de tafel en zoeken de zwem spulletjes bij elkaar, ze krijgen nog  geld voor een ijsje en weg zijn ze ,mama roept pas goed op de kleintjes.En daar komen ook de kinderen van de dominee aan fietsen de jongste mogen achter op zitten ,Tineke en Stieneke het lijken wel zusjes maar zijn dikke vriendinnetjes.En daar gaan ze richting zwembad.Het is één rechte weg tussen de koeien en de korenvelden,het is druk allemaal fietsers richting zwembad, het zwembad gaat schuil achter de hoge bomen van het park en speeltuin.Een diepe droge sloot loopt langs het hekwerk,het staat vol met fietsen binnen het hek is de fietsenstalling maar zo  kost het geen geld.De kinderen komen bij het loket en laten hun zwemkaart zien en mogen door lopen het zwemfestijn kan beginnen.Een maal binnen uitkleden en de kleding af geven en zoeken dan een plaatsje met zicht op het water,ze rollen hun badlakens uit,Jan roept ik heb zin in een ijsje en de hele club vliegt er achter aan naar het snoepwinkeltje en daar staat al een flinke rij kinderen iedereen wil een ijsje,eindelijk zijn ze aan de beurt  er word flink gelikt het ijsje smelt snel en voor ze weer terug zijn,zijn is het ijsje op.Nu snel het water in ze hebben de grootste pret gaan kopje onder en doen tikkertje en gaan weer het water uit, en dan gaan  ze lang uit liggen in de zon,heerlijk op gewarmd gaan ze weer het water in, en dan vraagt Stieneke waar is Wies niemand had haar nog gemist, Wies had wel meer van die streken dat ze zonder iets te zeggen verdween, dan zat ze bij oudere jongens en meisje en haalde geintjes uit.Het is een heerlijk dag van water pret maar aan alles komt een eind. Remie als een van de oudste zegt  we moeten gaan willen we op tijd thuis zijn, en daar komt Wies aan lopen en roept het is de hoogste tijd om te gaan ze heeft een grijns op haar gezicht ze voerde iets in haar schild dat kun je zien.Ze zoeken de spulletjes weer bij elkaar en halen de kleding weer af bij de balie,en als iedereen weer aangekleed is gaan ze vrolijk richting uitgang en lopen langs de sloot waar de fietsen staan het is even zoeken,Jan roept hier staat mijn fiets Remie loopt ook die kant in,dat is raar zijn fiets stond naast die van Jan, Wies en Harry hebben ook hun fiets gevonden tussen al die fietsen, de kinderen hebben lol onder elkaar en kijken naar Remie,Wies roept met een raar onder toontje in haar stem, kun je je fiets niet vinden Remie,Remie roept terug dit vind ik niet leuk meer, kom zegt Wies we gaan anders zijn we te laat voor het eten, ik ga met Tineke en Remie mee zegt Stieneke ,daar gaan ze de vrienden en laten Remie staan en ook broer Jan stapt op en laat Remie en zijn zusje staan.Remie vertrouwd het niet het lijkt wel of ze iets in hun schild voeren.De twee jongste meisjes ze laten Remie niet alléén het was een aardig eindje lopen en erg warm.Remie denkt wat zal papa zeggen als ik zonder fiets thuis kom.Jan is thuis aan gekomen,papa vraagt waar zijn Tineke en Remie,Jan denkt had ik maar gewacht maar daar is het te laat voor,ja wat moet hij zeggen, Remie zijn fiets is weg, en nou moet hij lopend naar huis,hij had toch bij één van de anderen achter op de fiets kunnen gaan zitten, en jij laat je zusje en broer naar huis lopen, samen uit samen thuis, Jan zegt niets meer papa is woedend.

                                        Christiene Düthler©

Word vervolgd.
Jaren vijftig verhaal.