vrijdag 9 december 2011
Verliefd.
CHRISTIENE DÜTHLER ©
Verliefd.
Samen zijn een doel, houden van.
Hij heeft haar gevonden de vrouw
van zijn dromen.
Voor geen goud laat hij haar gaan.
Lopend langs het strand een storm raast,
het water bruist horen en zien vergaan,
golven hoog slaan neer en rollen
naar het verlaten strand.
Hij kijkt op zij en zegt,je bent
mijn liefste ik wil jou nooit kwijt.
Zijn woorden,onverstaanbaar
de storm neemt ze mee, hij pakt haar
vast en geeft haar een zoen.
Verliefd,zij weet wat hij bedoeld.
Samen blijven,samen dromen
Samen wonen.
Christiene Düthler ©
dinsdag 15 november 2011
zondag 6 november 2011
Geloof hoop en liefde.
Geloof, Hoop, en Liefde.
Een lange weg te te gaan, hobbels kuilen en kronkels
met vallen en opstaan.
Een verkeerde afslag je bent de weg kwijt.
Je zegt ja en amen tegen alleman,
in het licht en donker vallen woorden
die blijven hangen als een deken van mist.
Langzaam maar zeker, je bent het kwijt je eigen ik.
Lang was je reis je volgde de borden,
Geloof Hoop en Liefde.
Je voelt je hart bonzen en klopt op een
vertrouwde deur.
Er klinkt een stem welkom terug,
en slaat een arm om je heen.
Warmte liefde en geborgenheid,
je weet het zeker je hebt het gemist.
Haar eigen ik is terug.
Christiene Düthler ©
Een lange weg te te gaan, hobbels kuilen en kronkels
met vallen en opstaan.
Een verkeerde afslag je bent de weg kwijt.
Je zegt ja en amen tegen alleman,
in het licht en donker vallen woorden
die blijven hangen als een deken van mist.
Langzaam maar zeker, je bent het kwijt je eigen ik.
Lang was je reis je volgde de borden,
Geloof Hoop en Liefde.
Je voelt je hart bonzen en klopt op een
vertrouwde deur.
Er klinkt een stem welkom terug,
en slaat een arm om je heen.
Warmte liefde en geborgenheid,
je weet het zeker je hebt het gemist.
Haar eigen ik is terug.
Christiene Düthler ©
vrijdag 28 oktober 2011
maandag 17 oktober 2011
Herfst.
CHRISTIENE DÜTHLER ©
Herfst.
Afscheid, een zomer voorbij.
Herfst storm wind en regen,
blaadjes dwarelen naar benee,
oker,geel,rood en bruin.
Kleuren als een bont tapijt.
Je volgt een sprookje dat heet herfst.
Geen kabouters maar paddestoelen
rood met witte stippen,elfenbankjes
een kruisspin in haar web.
In de lucht gekrijs van vogels.
Hoog boven de bomen,
klaar voor het vertrek ver van hier.
Overwinteren in warmere oorden.
Kleuren oker geel,rood en bruin
laten zien hoe mooi de herfst kan zijn.
Christiene Düthler. ©
zaterdag 8 oktober 2011
Vlinder.
Vlinder.
Verdrietig en alléén haar liefste is heen gegaan
zwaar was die tijd, een verloren strijd
woorden komen en gaan
haar lief een herinnering die blijft
gedachten dwalen af
maar de tijd van gelukkig zijn
en vlinders in de buik is voorbij.
Ze hoort nog de woorden die hij zei
ik kom terug als vlinder
en laat jou zien dat jij de liefste
was voor mij.
Zittend op een bankje in de zon
een vlinder daalt neer op haar schouder.
Ze heeft maar één gedachte mijn lief
met tranen in haar ogen fluisterd ze
bedankt dat je hier wil zijn
je hebt een plaatsje diep in mijn hart
voor mij blijf je de aller liefste
en voor altijd in mijn gedachte.
Christiene Düthler©
maandag 3 oktober 2011
donderdag 29 september 2011
Toch nog een beetje zomer.
CHRISTIENE DÜTHLER ©
Bloemen kind.
Een bloemen kind in haar tuintje tussen het groen.
Ze geniet van iedere bloem.
Bijen vliegen af en aan en landen op
de kleuren pracht,een libelle vliegt recht
op haar af,daalt neer op een lelie in de plas.
Ze sproeit met een grote gieter alle bloemen nat.
Vertederd kijkt moeder door het venster
naar haar bloemen kind.
Ze raakt ontroert ze pinkt een traan.
De kleine meid harkt tussen de bloemen,
een zucht en vleit zich neer op het gras,
de bloemen hebben water gehad.
Een kikker begint te kwaken bij de plas,
luisterend naar het gratis concert,
haar ogen worden zwaar,al doet de kikker
nog zo zijn best,zijn klanken klinken
steeds verder en verder weg.
Het bloemenkind valt in slaap
in een bed van bloemen en gras.
Christiene düthler. ©
Abonneren op:
Posts (Atom)