Pikkeltjes pap.

                                           

                                          Tekening.           Christiene Düthler©

Pikkeltjes pap.

Ze woonden in een dorpje waar iedereen elkaar kon jong en oud.Het gezin bestond uit een vader en een moeder met drie zoons en een dochter Tineke.In het dorp staat een pastorie een statig huis met een grote tuin daar woonde de dominee en zijn vrouw met hun zes kinderen vier meisjes en twee jongens.Tineke was daar vaak om te spelen met Stieneke de jongste dochter ze waren vriendinnen, soms mochten ze koken  onder toe zicht van Gerda een oudere zus van Stieneke in de grote keuken met het uitzicht op de prachtige tuin .Het was voor de meisjes een feest het koken en het eten.Tineke haar mama zat op een vrouwen vereniging ,er was een uitstapje georganiseerd en de papa,s mochten  mee.Het zou een lange dag worden, dus papa en mama namen het zekere voor het onzekere,en keken waar ze hun kroost onder konden brengen.Het leek hun wel leuk als Tineke bij  haar vriendinnetje kon zijn..De grote dag brak aan ze had haar tas in gepakt met wat dingetjes het was maar voor een nachtje uit logeren, Tineke was gespannen  want ze hield niet zo van logeren maar papa en mama dachten dat gaat wel lukken.Haar mama bracht haar weg het was altijd fijn om bij haar vriendin te zijn.Ze mocht bij Rietje en Stieneke op de kamer slapen.Maar de dag was nog lang, papa en mama waren intussen vertrokken en de pret kon beginnen.Ze hoorden bij de jongsten de andere kinderen waren veel ouder.Alles ging leuk en gezellig zo ging de dag langzaam voorbij.Intussen was het een drukte van belang in de keuken het leek wel of iedereen een taak had.In het huis was ook een eetkamer waar de tafel gedekt werd en in tussen was het eten klaar en werd naar binnen gebracht door de oudste dochters,de dominee en zijn vrouw namen plaats en de kinderen mochten  gaan zitten.Het werd doodstil, de dominee deed het grote boek open, de Bijbel en begon een verhaal te lezen Tineke durfde niet meer links of rechts te kijken,toen het verhaal uit was,moesten ze allemaal de handen vouwen de dominee bad hard op,toen hij klaar was met het gebed zei hij eet smakelijk, het leek wel of alles weer tot leven kwam.Tineke had een plaatsje bij het raam haar blik dwaalde af naar buiten in tussen was iedereen klaar met eten de oudste meisjes ruimde de tafel af ze moesten nog even blijven zitten er was nog een toetje, na enkele minuten komen de meisjes weer binnen de een met een stapel borden en de andere met een kom pap,de borden worden vol geschept, er word  flink gelepeld Tineke nam een hapje ze wist niet wat haar over kwam noemde ze dit een toetje haar gezicht trok samen ze kreeg geen hap meer door haar keel.De vrouw van de dominee vroeg smaakt het niet Tineke, ze schudde van nee ze fluisterde ik lust geen pikkeltjes pap[gortepap] dat schoot bij de dominee in het verkeerde keelgat jij gaat niet van de tafel ik blijf hier zitten tot dat jij je bord leeg hebt bulderde hij.Ze hadden intussen allemaal hun bord leeg behalve Tineke.De spanning was om te snijden ze werd nu toch wel heel zenuachtig hij gaf de meisjes opdracht de tafel af te ruimen behalve het bord van Tineke.Zo jongens jullie kunnen van Tafel en jij Tineke blijft zitten.De kinderen dropen af daar zat ze dan met de dominee in een kamer.Haar ogen dwaalde af naar buiten was ik maar thuis, de stilte werd verbroken de dominee zijn stem klonk hard en angst aanjagend zijn geduld was op,hij deed de gordijnen dicht,zo dan kun je ook niet meer naar buiten kijken en dan eet jij je bord leeg.Het duurde nog een tijd en plotsklaps stond  hij op van de tafel en liep de deur uit zonder iets te zeggen hij liet Tineke hevig onthust achter met haar bordje pap en de gesloten gordijnen.Niet veel later komt de oudste dochter binnen en zegt het is nu wel mooi geweest Tineke en zet het bord op het dienblad en trok de gordijnen open.In gedachten kon Tineke maar aan een ding denken, een nachtje slapen en dan naar huis naar haar papa en mama.Wat een feest had moeten worden het logeren  bij haar vriendinnetje was in een klap voorbij.

Christiene Düthler©

Jaren vijftig verhaal.