Eens gegeven blijft gegeven.

                                                    Christiene Düthler.©.

                                                      Het horloge.
Christel en Eefje  zijn nichtjes en doen veel  samen het zouden vriendinnen kunnen zijn,winkelen terrasjes dag tripjes koffie drinken noem maar op.Eefje zegt wel eens je  zou mijn zusje kunnen zijn, nou dat wil wat zeggen nichtje zusje en vriendin het klinkt wel leuk want Christel heeft geen zusje.Eefje woonde op een flat alleen en er moest wel eens een spijker in de muur, dat zou haar nog wel lukken, maar er waren ook andere klussen  dan was het wel gemakkelijk als er een man in de buurt is.Eefje belde Christel op of ze met Gerad thee komt drinken en of Gerad dan een schilderijtje op wil hangen.Wanneer,morgen middag oké.Gerad en Christel  gingen de andere dag naar Eefje.Het was altijd wel wil je even dit of wil je even dat eenmaal aan gekomen ging Gerad met een aan het werk en terwijl Gerad aan het klussen is kunnen de dames bij babbelen geen onderwerp is te gek een kopje thee er bij en wat lekkers.Eefje doet een laadje open en komt met een horloge terug en laat het Christel zien en vraagt hoe vind je dit horloge.Ja wat moest Christel daar op zeggen, ja mooi maar niet voor mij.Eefje houd er van af te wisselen een anderen outfit een ander horloge.En wil het aan Gerad geven voor het klussen, wat raar een dames horloge voor een man,Eefje had het horloge van haar dochter gekregen en die had gedacht echt iets voor mijn moeder.Dochter Silvie wou het echt niet meer hebben,het was een kadootje van haar ex .Gerad had er echt niks mee maar Eefje houd aan , ja wat doe je dan, Christel doet het in haar tas, ze praaten nog wat na, de klussen zijn geklaard Gerad drinkt nog een kopje thee,en zegt dan  we zullen maar weer eens op stappen.Ze nemen afscheid Eefje zegt we bellen nog.Thuis aan gekomen word het horloge nog eens bekeken en gaat dan de kast in.Misschien dat Christel het een keer gaat dragen.Na een paar dagen beld Eefje met de vraag heb je zin om mee te gaan winkelen.Dan kom ik je zo halen, en niet veel later vertrekken ze naar het Citty centrum.Winkelen is echt een hobby Eefje en Christel  vinden het wel gezellig zo samen.Winkel in winkel uit schoenen passen en kleding en op tijd wat drinken,ze sjouwden wat af  even tijd voor een kopje koffie en een appelpunt met een lekkere toef slagroom ,dat hebben ze wel verdiend.En dan kijken naar de shoppende mensen ook een leuke bezigheid .Ze waren weer een beetje uitgerust en gingen weer verder.Ze sjouwde nog even door maar naar verloop van tijd hadden ze er allebei genoeg van.Ze liepen langs de etalage, Eefje loopt voor op en kijkt in het voorbij lopen ook in de etalage, en zegt niets.Christel kijkt ook in de etalage en ze kijkt en ze kijkt en nog een keer en kan haar ogen niet geloven tussen al die mooie sieraden ligt het horloge dat ze van Eefje heeft gekregen met een prijs kaartje van 1500 gulden.Christel zegt Eefje moet je hier kijken  daar ligt jou horloge  heb je dat gezien? Eefje zeg met een effe gezicht ja hoor ik heb het gezien.Christel heeft het idee als ze niks gezegd had dat Eefje ook niks gezegd had.Intussen waren ze bij de auto aan gekomen en rijden naar huis.Eefje haar gezicht is rood  en heeft vlekken en het eenige wat ze zegt ,ik wil het horloge terug hebben. Christel zegt je krijgt het niet terug en had er stiekum plezier in.Eefje sprak weinig tot niets op de terug rit.De auto stopte voor het huis van Christel, ze vraagt ga je nog even mee naar binnen.ja even dan.Ze ziet er echt niet goed uit,Gerad is thuis en vraagt was het gezellig? hij zag het rode hoofd  van Eefje en vraagt is alles goed met jou ? wil je wat drinken ja dat wil ze wel.Eefje denkt Christel komt wel met het verhaal van het horloge op de proppen maar Christel zwijgt in alle talen.Dus Eefje verteld het zelf aan Gerad,Eefje loopt de kamer uit en gaat naar de wc.Gerad en Christel lijken elkaar aan,Christel kan er mee lachen maar hield zich in.Gerad zegt geef haar het horloge maar terug,Christel loopt naar de kast en pakt het horloge en legt het op de tafel.In tussen komt Eefje weer binnen ze is op haar kook punt Christel zegt Eefje het horloge ligt op tafel neem het maar mee,ze pakt het horloge en doet het in haar tas.En zegt dan ga ik maar naar huis.Ze gaat de deur uit niet zo als anders.Het horloge maakt Christel niets uit wat voor een prijs kaartje er ook aan gehangen had.Ze vind het alleen maar raar als je iets krijgt en je moet het terug geven.Het bleef een tijdje stil.En dan beld Eefje en zegt dat haar dochter het horloge niet meer terug wil.En verteld ook dat ze naar de juwelier was gegaan om te vragen wat het horloge koste, die had het aan alle kanten bekeken , en had gezegd het is een nepper,er zou bijna geen verschil te zien zijn  voor een gewone klant.Toen het gesprek af gelopen was heeft Christel er hartelijk om gelachen.De vriendschap had er een deuk van op gelopen.En is als een kaars uit gegaan.

Christiene Düthler©