Monnie de poes.....2

                                                             Christiene Düthler©


Er gingen een paar daagjes over heen, mama vraagt wil je een paar

boodschapjes doen? Tineke gaat de achterdeur uit en Monnie glipt mee.
Tineke gaat door het gangetje naar de straat en even verder op is de
kruideniers winkel ze doet haar boodschappen en gaat met een mand vol

weer richting huis en wat ziet ze ,Monnie steekt de straat over ook

weer richting huis .Tineke zet nu de pas er in en ziet nog net Monnie
het gangetje in rennen en daar zit een putje tegen het huis aan Monnie

springt er in en weg is ze .Zo vlug kan Tineke niet zijn ze rent  naar de poort

richting keuken en zet de boodschappen op de keuken tafel ze doet de

kelder deur open en wie zit daar op het keuken trapje...Monnie.Tineke

had het raadsel ontdekt, mama komt de keuken in en zegt fijn dat je de
boodschappen hebt gedaan,Tineke verteld wat ze ondekt heeft wat een
slimme kat zegt mama dan moeten we de kelder deur maar voortaan op
een kiertje laten staan zo dat ze er uit kan .Op een dag zegt mama

het lijkt of monnie een dikker buikje krijgt. Er gaat een hele tijd
over heen. Tineke is in haar kamertje en ziet Monnie in haar
poppenwagentje liggen ze ligt te slapen dit vind ze echt leuk terwijl
ze kijkt ziet ze iets bewegen naast Monnie, ze kijkt nog eens ze kan
haar ogen niet geloven en sluipt dichter bij en ziet een piep klein
poesje en nog een ze teld er vier .Wat mooi Monnie is mama geworden

Tineke vliegt naar beneden en roept Monnie is mama geworden, mama

gaat met Tineke mee naar boven om te kijken, ze knielen op de grond
naast de poppenwagen en kijken vertederd, wat mooi ze blijven nog een

poosje kijken .Papa komt ook naar boven kijken  en zegt wat leuk dat de
poesje in jou poppenwagen geboren zijn, dan zullen we het wagentje maar

beneden neer zetten .De broertje vinden het ook leuk. Mama  zegt we

kunnen ze natuurlijk niet allemaal zelf houden. Tineke loopt vlug naar

haar vriendinnetje om het grote nieuws te vertellen dat ze jonge
poesjes hebben gekregen en dat ze in de poppenwagen geboren zijn

Sjaantje het vriendinnetje wil ook wel een poesje en in tussen waren

er nog twee dames die willen ook graag een poesje. Dan is nog een poesje
over dat heeft de naam Mieke gekregen, moeder zegt laten we die maar

zelf houden die mag bij haar mama blijven. De tijd gaat snel de grote
dag is aangebroken  de poesjes gaan naar hun nieuwe tehuis.Een poesje
gaat twee deuren verder wonen. Even later komt Sjaantje met haar
moeder het poesje op halen er word nog even geaaid en geknuffeld .De
bel gaat en daar zijn de twee dames  voor de twee andere poesjes, bij
een kopje thee word nog even na gepraat,en dan is het zo ver, de

poesjes gaan met de nieuwe baasjes mee. Nu word het stil Monnie

staat bij de achter deur te miauwen en wil naar binnen, ze loopt
onwennig door de keuken ze kijkt in de poppenwagen niets te zien geen
poesjes .Ze loopt rond te miauwen ze gaat naar het mandje en ziet

Mieke die ligt te slapen ze is nu echt uit haar doen, ze gaat bij Mieke

liggen en valt ook in slaap.De andere dag  blijft ze onustig ze
begrijpt niet waar haar kindertjes zijn.Enkele dagen later zitten

Tineke met haar mama aan de keuken tafel en drinken gezellig een
kopje thee. Heel langzaam gaat de kelder deur open en wie komt daar

binnen gewandeld ?Monnie met haar poezekind in haar bek van twee

deuren verder,ze laat hem los als of ze wil zeggen je bent weer

thuis.Mama zegt ga Sjaantje met haar moeder maar halen, en zeg maar
dat hun poesje bij ons is.Even later komen ze  het poesje terug halen,

mama verteld dat Monnie het poezekind zelf heeft terug gehaald, via

de buis die in de kelder uit komt. Ze spreken af om het katje een

tijdje binnen te houden. Sjaantje en haar moeder gaan met hun katje naar huis.Na verloop van tijd word Monnie rustiger ze weet nu dat haar kindjes het huis uit zijn.

Christiene Düthler©

Word vervolgd.

  

Monnie de poes.....1

                                                            Christiene Düthler©

Monnie de poes.
Tineke woont met haar ouders en broers in een dorp waar veel

boerderijen staan .Tineke gaat vaak melk en eieren halen en dat doet ze

met veel plezier dan gaat ze langs alle dieren en zegt ze even gedag.
Mama vraagt Tineke ga jij even melk halen en weg is ze .De boerin
vraagt  wat zal het zijn? ik kom melk halen de boerin houd de melkbus
schuin en schenkt de melk in een grote maat kan, ze verteld dat de
poes jonge poesjes heeft gekregen, wil je ze zien  dat wil Tineke wel
ze lopen tot achter in de stal en daar staat de mand met de poes en
haar kroost .Och wat is dit mooi, de boerin vraagt wil jij een poesje
hebben? Tineke kan haar oren niet geloven ja dat wil ze wel maar dat
moet ik eerst aan mijn moeder vragen . Welke wil je dan hebben zoek er
maar eentje uit, Die daar met dat grijs en zwarte streepje. Ze lopen
terug naar de woonkeuken de melk word over geschonken in een pannetje.
Tineke gaat naar huis ze wil wel rennen maar ze moet voorzichtig lopen
anders gaat de melk er over heen eenmaal binnen zet ze het pannetje

melk op het aanrecht, mama ik krijg een poesje ze hebben jonge

poesjes en ik  mag er een hebben, papa en mama kijken elkaar aan ja
hoor jij mag een poesje. Dol gelukkig rent ze weer terug naar de

boerderij en roept ik mag een poesje.  Wat fijn zegt de boerin dan kom

je elke dag kijken tot dat  ze oud genoeg zijn, dat gaat Tineke zeker
doen. Na enkele weken is het dan zo ver de boerin geeft het poesje aan
Tineke en zegt je moet er goed voor zorgen ze weet haast wel zeker dat
Tineke dat doet .En daar gaat ze heen met het jonge poesje op haar
arm, papa en mama en de broertjes vinden het poesje heel mooi. Nou
nog een naam zegt papa ik vind Monnie een mooie naam, en daar zijn ze
het allemaal mee eens. Monnie stoorde zich niet aan alle aandacht die
ze krijgt en wandelt van de kamer naar de keuken om de boel te
verkennen er staat een bakje drinken die drinkt ze in een mum leeg .
Er staat ook een poezen mandje heel voorzichtig stapt ze er in en ze
kijkt nog een keer rond ze nesteld zich in een hoekje van de mand en

valt in slaap. Na haar slaapje gaat de verkennings tocht verder,

later gaat ze steeds een stukje verder in het huis en ziet veel mooie
plekjes, en dan de trap op richting vensterbank ze heeft nu mooi zicht
op de tuin en ziet de vogeltjes ze word er nu tocht echt moe van ,dan
maar even een tukje doen op een van de bedjes. Monnie voeld zich al
snel thuis ze speeld graag met een bolletje wol ze gooit het door de
lucht en rold een eind verder weg, ze rend er achter aan.Dan komt ze

bij de achter deur die leid naar de tuin ,ze kijkt naar de vogeltjes

die kwetterend  de boom in vliegen en ziet een bloem en een bij  een
vlinder die over haar kopje vliegt. Monnie zoekt een plaatsje op in het
zonnetje.Er staat een fruitmandje ze springt er in en gaat liggen het
lijkt wel een bedje. Na verloop van tijd  heeft ze de mooie plekjes
wel ondekt . Ze wil ook de tuin van de buren bezoeken maar daar is ze
niet welkom. Maar ook kleine poesjes worden groot en ze gaat steeds
vaker  de boer op en gaat muisjes vangen. Ze blijft  ook wel eens een
nachtje weg Tineke vind dat niet zo prettig als Monnie op stap gaat en
een tijdje weg blijft ze is bang dat Monnie dan niet meer terug
komt.Monnie was alweer een tijdje weg ze was nergens te vinden en zo
in een keer was ze weer binnen iedereen was blij dat ze er weer was
maar niemand heeft haar binnen gelaten het is en raadsel. Monnie is
zich nergens van bewust en  ligt lekker te spinnen in haar mandje

Christiene Düthler©

word vervolgd.

Een zomer.

                                                              Christiene Düthler©

                                                         Een zomer.
                                               
                                                         Een zomer broeierig warm
                                                         blauwe luchten.
                                                         vrouwen flaneren schaamteloos
                                                         in kleuren van de regenboog.

                                                         een vol terras
                                                         mannen kijken hun ogen uit
                                                         naar het vrouwelijk schoon
                                                         met benen waar geen eind
                                                         aan lijkt te komen.

                                                         Vrouwen met te  bloten borsten
                                                          kijken diep in het glas.
                                                          Er klinkt geroezemoes
                                                          van stemmen
                                                          mensen kijken naar boven.

                                                          De lucht veranderd
                                                          in blauw grijs en zwart
                                                          regen druppels vallen
                                                          veranderen in hagel stenen
                                                          als pingpongballen.

                                                          Donder en bliksem een verlaten 
                                                          terras lege glazen blijven achter.
                                                          Mannen en vrouwen verdwijnen
                                                          in een donkere zwoele nacht.


                                                          Christiene Düthler ©

Christienes-galerie.

Deze banner heeft mij blog vriendin zonne-bloem voor mij gemaakt

                                              Christiene Düthler©

  http://zon-nebloem.blogspot.nl

Bedankt hier voor........

                                                          Christiene Düthler©

                                                       Verkoeling op het water.

                                                        geschilderd op papier.

                                    Afbeelding hoort bij een eigen geschreven vakantie verhaal.
                       Tot mijn verbazing zie ik dat er verhalen weg zijn gehaald door blogspot ?
                       zo ook dit vakantie verhaal......erg jammer.

                                                     Eén klik voor groter kijken.

Uit de serie kinder- achtig.....Bloemen-muis.

                                                           Christiene Düthler©

                                                            Bloemen muis.

                                                               32 x 24
                                                       

                                                                Christiene Düthler©
                                                               
                                                                 Boekenleggers.

                                                            Christiene Düthler©

                                                               Bloemen muis.

                                                                  32 x 24

                                                           Christiene Düthler©

                                                              Boekenleggers.                                      

                                                          Eén klik voor groter.

Baboesjka poppen.

                                                           Christiene Düthler©

                                                           Baboesjka  poppen.

                                                                  Russisch.

                                                          Pentekening 30 x 23 cm.

Christiene Düthler©

Pentekening

15 x 21 cm.

Russisch

Baboesjka poppen

32 x 24

Een klik voor groter.

In de Russische traditie worden de 

kerstcadeautjes gebracht door 
Baboesjka, ook wel moedertje of omaatje genoemd.
Het verhaal wil dat tijdens de kerstnacht baboesjka niet met de wijzen uit het oosten meewilde naar Bethlehem.
Daarom dwaalt zij voor eeuwig op zoek naar het kindje Jezus. Bij het Russische Orthodoxe kerstfeest op 7 januari brengt zij dan alle kinderen een cadeautje. 

Vakantie groet.

                                                     Christiene Düthler©

                                             Een vakantie  groet.

                                             voor al mijn bezoekers

                                             weg of onder weg.

                                             en  voor de thuis blijvers
                                           
                                             veel zon en geniet.

                                               Liefs Christiene.

Op papier geschilderd.

Een klik voor groter.

Zo veel mensen en toch alleen.

                                                            Christiene Düthler©

                                                Alleen zijn met je gedachten
                                                hij weet alles zo goed over vroeger
                                                een geboren verteller niet wetend
                                                hoe vaak hij het al heeft herhaald
                                                zijn vrouw wil hij niet horen
                                                dit heb je al verteld een diepe zucht
                                                zij kent de verhalen al duizende de malen.

                                                Weet je wie hier gisteren was....je broer
                                                 hier is niemand geweest.
                                                 Kijkend naar het bezoek weet jij
                                                 hoe ik hier gekomen ben
                                                 een vaag antwoord voor bestwil
                                                 hij tikt tegen zijn hooft en zegt
                                                 ik weet het allemaal niet meer.

                                                 nog even dan ga ik weer naar huis
                                                 niet wetend dit is zijn nieuwe thuis
                                                 loopt mee naar de deur
                                                 bedankt voor het bezoekje.
                                                 De zuster sluit de deur
                                                 hij blijft achter een gesloten deur.

                                                     Christiene Düthler©

een klik voor groter zien.

[Dementie]

Zwemmen als een vis in het water.

                                                        Christiene Düthler


                                              Zwemmen als een vis in het water.
Tineke woont in een dorpje waar nog rust en ruimte is voor fietsen en wandelen,kinderen kunnen s,avonds na het eten fijn buiten spelen  met de mooiste verstop plaatsen.Er is ook een zwembad waar de kinderen dagelijks te vinden zijn.De meesten kinderen hebben een gezins abonnement en leren zo spelende wijs zwemmen.Ook het bij liggende park en speeltuin zijn in trek.Het is een eind lopen maar dat hebben ze er voor over.De kinderen zijn ook bij het school zwemmen,één keer in de week komt de bus voor rijden,Tineke en haar klas krijgen dan zwemles.Na weken zwemles te hebben gevolgd,word het tijd voor het diploma zwemmen.Tineke gaat er van uit dat ze met een diploma naar huis gaat.Er zijn enkele dingen waar ze het niet op heeft van de kant af het diepe water inspringen. ze gaat dan ook altijd van het trapje af.Met de lessen zitten ze op het muurtje met de rug naar het water en maken zwem bewegingen met de benen het idee het diepe water achter haar dat vind Tineke erg eng.Maar éénmaal in het water zwemt ze als een vis.Vandaag is de grote dag van het diploma zwemmen en Tineke denkt dat ga ik wel even doen.Alle kinderen moeten zich op stellen in één rij aan de hoogste zijde van het bad.Aan de kant staat de badmeester en geeft het eerste kind een sein,vol spanning kijkt Tineke naar de eerste sprong een flinke plons,dan is de volgende aan de beurt even wachten met springen en dan gaat de volgende  er moet wat ruimte blijven tussen de voorganger.Een baantje zwemmen en een baantje op de rug en minuutje water trappelen.Tineke haar gedachten gaan als een razende te keer als ik nu maar eerst in het water gesprongen ben.De eerste kinderen beginnen aan hun baantje de rij word steeds kleiner. Tineke haar  hart klopt in haar keel de volgende groep springt met tussen pozen en de rij word nog kleiner.Het gevoel word steeds steeds sterker,een stemmetje van binnen zegt je springt en als je niet springt krijg je geen diploma,en weer het stemmetje je springt.Tineke was meer bezig met de gedachte om van de muur te springen dan met het zwemmen want dat kon ze.Normaal zou Tineke niet springen maar ze moet.De rij voor haar haar word steeds kleiner en weer staat er een groepje klaar om te springen.En dan in eens staat Tineke voor op, het stemmetje zegt springen anders krijg je geen diploma.De badmeester blaast op de fluit en zegt ga maar op de muur staan,en daar staat Tineke,ze heeft maar één gedachte springen,ze hoort niets meer en springt te kort achter de ander ze plonst de diepte in en komt weer boven.Maar de paniek verkrampte de spieren van armen en benen.Het stemmetje zegt zwemmen je bent op de helft de minuten lijken wel uren te duren.En tijdens het water trappelen krijgt ze een sein van kom er maar uit,via het trapje gaat ze het bad uit en krijgt te horen je hebt het niet gehaald ,dus geen diploma Tineke druipt af als een verzopen katje wel kunnen zwemmen maar geen diploma.De hoogte vrees heeft haar de das om gedaan.

Einde.                                                 Christiene Düthler©

één klik voor groter.

Een reuze spin.

                                                           Christiene Düthler ©

Een reuze spin.
Tineke woonde met haar vader en moeder en broertjes in een gezellig huis.Maar net iets te klein.
Aan de achter kant was een balkon,het was niet prettig zitten,je kijkt bij de buren in de keuken  en zo kwam vader op het idee om er een kamertje op te bouwen.En dat zou dan Tineke haar kamertje worden.Na verloop van tijd was het kamertje klaar.Moeder had vrolijke gordijntjes gemaakt en er lag nu groen zeil in en met bonte spikkeltjes,er word een bed in gezet en een kastje voor de spulletjes en de rest doet Tineke alles krijgt een plaatsje de poppen en de beren en nog wat poppenspul.Tineke speelt graag met poppen.Het ziet er knus uit.De balcondeur is blijven zitten daar zit een groot raam in en ook daar heeft moeder een gordijntje voor gemaakt.Als Tineke gaat slapen kan ze het dicht schuiven.Als de broertjes naar hun kamer gaan komen ze langs Tineke haar deur.De broertjes plagen graag.Als er iets is waar ze het niet mee eens zijn trekken ze alle laden open en keren ze om en ook de kastjes worden dan leeg gehaald.En dan wist Tineke dat de broertjes waren geweest van haar broertjes moest ze het hebben.Op een dag gaat Tineke op haar nieuwe kamertje spelen ze zit met haar poppen op de grond en speelt moedertje.Wat ze niet gezien had dat Jan de klink van de buitenkant van de deur heeft gehaald ze heeft hem niet gezien of gehoord.Op eens kijkt Tineke naar de muur en daar zit een reuze spin,als aan de grond genageld blijft ze zitten en durft zich niet meer te bewegen.Ze durft ook niet haar moeder te roepen bang dat de spin schrikt en begint te lopen en dan haar kant in komt.Ze blijft doodstil zitten.Moeder heeft het eten klaar en roept aan tafel, vader gaat met de jongens aan tafel en vraagt waar Tineke blijft er word nog een keer naar boven geroepen maar geen geluid, vader en moeder kijken elkaar aan en lachen en denken dat het komt door dat ze een nieuw kamertje heeft.Jan zit stiekum te lachen en denkt ze kan er toch lekker niet uit,moeder word ongeduldig en rent naar boven en kijkt door het raam van de deur en ziet Tineke zitten,ze ziet moeder maar durft niets te zeggen en blijft stok stijf zitten.Dan kijkt moeder ook naar de muur en ziet de vette spin ook zitten.Ze wil de deur open doen en ziet dat de klink van de deur af is en roept tegen Tineke ik ben zo terug,nu is moeder echt boos en roept wie heeft de klink van Tineke haar deur af gehaald ,Jan denkt nu word het menis en haalt snel de klink die hij verstopt heeft en geeft hem aan moeder,moeder rent de trap weer op en vader komt achter haar aan en zet de klink op de deur.Moeder tilt Tineke op en zegt kom maar gauw eten.Intussen haalt vader de spin van de muur.Dan gaan vader en moeder en Tineke ook aan tafel zitten en gaan ze eten.Na het eten word er een ernstig woordje met Jan gesproken dat hij dat nooit meer mag doen klinken van de deuren af halen.
De eerste tijd blijft Tineke alle muren en hoekjes afzoeken of er misschien toch nog een spin is blijven zitten.

Einde                                                        Christiene Düthler©

Eén klik voor groter zien.