.jpg)
Christiene Düthler©
Alleen zijn met je gedachten
hij weet alles zo goed over vroeger
een geboren verteller niet wetend
hoe vaak hij het al heeft herhaald
zijn vrouw wil hij niet horen
dit heb je al verteld een diepe zucht
zij kent de verhalen al duizende de malen.
Weet je wie hier gisteren was....je broer
hier is niemand geweest.
Kijkend naar het bezoek weet jij
hoe ik hier gekomen ben
een vaag antwoord voor bestwil
hij tikt tegen zijn hooft en zegt
ik weet het allemaal niet meer.
nog even dan ga ik weer naar huis
niet wetend dit is zijn nieuwe thuis
loopt mee naar de deur
bedankt voor het bezoekje.
De zuster sluit de deur
hij blijft achter een gesloten deur.
Christiene Düthler©
een klik voor groter zien.
[Dementie]
niet leuk :( maar zo herkenbaar
BeantwoordenVerwijderendit heb je mooi geschreven Christiene
liefs
Mooi en treurig tegelijkertijd, Christiene! De fase waarin men soms wel soms niet weet is vaak het moeilijkst en dat heb je goed weergegeven.
BeantwoordenVerwijderen'n lieve warme groet,
Lilian
mooi beschreven hoe dementie werkt
BeantwoordenVerwijderenNiet leuk, maar zo kan het zijn, jammer genoeg.
BeantwoordenVerwijderenheel schrijnend he christiene...
BeantwoordenVerwijdereneen brok in mijn keel...
wat heb je het mooi verwoord,
xxx
Lieve Tine,
BeantwoordenVerwijderenDit is jammer genoeg één van de vele kwalen, waarop de geneeskundige wereld nog geen afdoende antwoord heeft gevonden. Dementie in tal van vormen. Een vriend of vriendin zien aftakelen, een familielid dat het noorden kwijtraakt, een verre verwant die niet eens meer weet wie je bent. Het is een jammerlijke vaststelling, waartegen je geen verhaal hebt. Een mooie illustratie, doch bovenal oprecht en heel realistisch weergegeven in je verhaal. Het is zo herkenbaar en toch tezelfdertijd zo ontnuchterend...
Mooi en integer schrijven. Zo jammer dat ze op deze ziekte nog geen vat hebben!
BeantwoordenVerwijderen't is niet gemakkelijk als dierbaren gaan dementeren ..
BeantwoordenVerwijderenaangrijpende geschreven, christiene!!
en je schilderijtje is weer zo vol van liefde!!
dementie, op mijn werk heb ik er iedere dag mee te maken, ik werk op zo'n afdeling, ik ken die verhalen
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar en zo mooi, gevoelig geschreven lieve Christiene. Zelf hebben we jaren een moeder en grootmoeder met alzheimer gehad dus dit knap stukje ligt dicht bij mijn hart... bedankt!
BeantwoordenVerwijderenEen waar verhaal maar zo schrijnend
BeantwoordenVerwijderenna een leven van werk,
het goede zowel als het kwade,
het kinderen opvoeden,
en veel van het leven verwachten
het zou niet mogen zijn dat mensen dit overkomt.
Helaas ... heel realistisch en met waarde weergegeven C. ♥
Goedemorgen Christiene,
BeantwoordenVerwijderenach... wat een aandoenlijk gedicht.
Mooi..
En zo herkenbaar...
Liefs, Marlou
.
De laatste loodjes...
BeantwoordenVerwijderenLief groetje, Annet
Gisteren mijn schoonvader zijn 90ste verjaardag gevierd, of hij zich morgen nog het schaarse bezoek kan herinneren ? .....
BeantwoordenVerwijderenmijn moeder is ook dement. ze zegt vaak, er komt niemand, terwijl mijn vader iedere dag komt en wij regelmatig. ach, konden we maar in haar hoofd kijken om te zien hoe zij haar omgeving nu bekijkt.
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi gedicht!
die gesloten deur, thuis doe je de deuren ook dicht, in mijn ogen klinkt het wat zwaar maar ik herken het wel.
BeantwoordenVerwijderenps: een spiegel die valt is niet erg, die is gewoon toe aan vervanging ;-)
Voor ik in mijn auto stap kijk ik nog een keer om
BeantwoordenVerwijderenOma staart naar buiten, lijdzaam en gelaten
Een aangevreten standbeeld, getergd door ouderdom
Dat hardop in zichzelf staat te praten
Als in een poppenkraam staat zij daar voor het raam
Ik heb moeite om mijn tranen te bedwingen
Ik zwaai nog even vlug maar het oudje zwaait niet terug
Het lijkt wel of ze zachtjes staat te zingen
Oma waarom liet je mij in de steek
Heb je mij geestelijk verlaten
Je ogen zo flets en je haren zo bleek
Ik zou nog zo graag met je praten
Opa was jouw alles en toen hij was dood gegaan
Zat je urenlang stil voor je uit te staren
Je maakte niets meer schoon
Je vervuilde langzaam aan
En je sprak verward over je kinderjaren
Soms liep je 's avonds laat
Met de poppen over straat
Die jij nog uit je kindertijd bewaard had
En ik weer nog van die keer
Oh je wist volstrekt niks meer
Dat je een hele nacht bloot voor de koude haard zat
Oma waarom liet je mij in de steek
Heb je mij geestelijk verlaten
Je ogen zo flets, je haren zo bleek
Ik zou nog zo graag met je praten
Vorig jaar december zei je
Jij weet toch als ik later groot ben ik dan ga studeren
En heel misschien verhuizen we dan naar de grote stad
En vraag ik aan papa om nieuwe kleren
Ach je had het al verwacht
Toen ben je weggebracht
Daaraan bleek eenvoud weg niet te ontkomen
En soms als je helder bent
Dan vraag jij me lieve vent
Waarom heeft de heer mij nog niet weggenomen
© Paul De Leeuw
mooi geschreven, maar een beetje triest
BeantwoordenVerwijderenGoedemorgen Christiene,
BeantwoordenVerwijderensoms is het wel gemakkelijk als je van alles vergeet.
Maar liever onthoud ik alles.
Mijn vader herkende me op het laatst niet meer.
Erg vond ik dat...
groetje van Marlou
.
Donderdagse groet ♥
BeantwoordenVerwijderenAls je ouder wordt is dementeren niet zo erg meer. Je weet het zelf niet en hoeft de zorgen van alles niet meer mee te dragen.
BeantwoordenVerwijderenNiet meer kunnen bewegen en ademnoot ,dit alles ondergaan met je volle verstand lijkt me veel erger.
Lieve groetjes, Ria
Christiene,
BeantwoordenVerwijderenEen indringende en trieste tekst, helaas komt het maar al te vaak voor.
-----------------------------------------
geheugenverlies
zoeken naar herinnering
in kille leegte
-----------------------------------------
jeer
Hallo Tineke,
BeantwoordenVerwijderenMorgen is het alweer de laatste werkdag van de week en dan kijken we terug tegen het weekend aan. Er wordt echt zomerweer aangekondigd, ideaal weer dus om tenvolle te genieten van de gezonde buitenlucht. Ik wens je dan ook een deugddoend en vooral onspannend weekend toe.
Liefs,
zonnige groetjes :o)
BeantwoordenVerwijderenThe man looks calm but expressive on his face.
BeantwoordenVerwijderenTomoko
Hola hola Christien...ook nu weer een prachtig kunstwerk.
BeantwoordenVerwijderenMaar ja ... de inhoud.. is niet makkelijk...in de herfst van het leven.
Zo puur.
Dank voor dit delen
Veel lieve zongroetjes...dag daggie
Such a sad story -- but one that has to be told.
BeantwoordenVerwijderenSandy