dinsdag 1 oktober 2013
Afscheid van een zomer.
Christiene Düthler©
Herfst.
Afscheid een zomer voorbij.
Herfst storm wind en regen
blaadjes dwarelen naar benee
oker geel rood en bruin
kleuren als een bont tapijt.
Je volgt een sprookje dat heet herfst.
Geen kabouters maar paddestoelen
rood met witte stippen elfenbankjes
een kruisspin in haar web.
In de lucht gekrijs van vogels.
Hoog boven de bomen
klaar voor het vertrek ver van hier.
Overwinteren in warmere oorden.
Kleuren oker geel rood en bruin
laten zien hoe mooi de herfst kan zijn.
Christiene Düthler. ©
Een klik voor groter kijken.
maandag 23 september 2013
Boekenleggers.....
Christiene Düthler©
Boekenleggers.
5 cm x 20
Pentekening-inkt -Acryl-verf.
Om het compleet te maken komt er nog een hoesje en een kwastje aan.
Een klik voor groter kijken.
donderdag 19 september 2013
Twaalf sterrenbeelden.
Christiene Düthler©
pentekening inkt \ Acryl verf- 30 x21
Christiene Düthler©
Laatste 4........van de twaalf- sterrenbeelden.
--------------------------
Een klik voor groter kijken.
zondag 15 september 2013
4.......Sterrenbeelden......
Christiene Düthler©
Sterrenbeelden.
pentekening-acryl-30 x 21.
Christiene Düthler©
een klik voor groter kijken.
donderdag 12 september 2013
4.......Sterrenbeelden......
Christiene Düthler©
Sterrenbeelden.
pen tekening acryl.-30x21
een klik op afbeelding
voor groter kijken.
woensdag 28 augustus 2013
Een kijkje in de keuken.......2
Christiene Düthler©
Een kijkje in de keuken.
Er komt een auto aan rijden en er word getoeterd, ze gaan aan de kant van de weg lopen, kijk zegt Rosalie ze zwaaien naar ons, en dan zien ze dat het Annemarie en haar zusje Barbara zijn. Wat leuk misschien gaan ze ook naar het zwembad.Heb je die auto gezien vraagt Wim, dat zijn echt rijke mensen.Ze komen het zwembad binnen en laten hun kaart zien, en dan snel uit kleden en het water in.Ze doen spelletjes in en om het water,kom dan gaan we in de zon liggen de badlakens worden uit gespreid.En als ze willen gaan liggen roept Tineke,ik zie Annemarie en Barbara, met hun moeder ze zitten op een heuvel met een mooi uitzicht op het zwemwater.Zullen we bij hun gaan zitten vraagt Rosalie,alles word bij elkaar gepakt,ze lopen naar de zusjes en roepen in koor hallo,wat leuk zegt de moeder kom hier maar bij zitten.Ze zijn weer aardig op gedroogd kom we gaan weer het water in.Naar een middag van spelen en zwemplezier pakken ze hun spulletjes weer bij elkaar en gaan weer naar huis. De kinderen groeten daag tot ziens, het voelde of ze er twee vriendinnetje er bij gekregen hebben.Wim blijft er bij dat ze deftig zijn, maar met spelen zijn ze het zelfde als wij zegt Rosalie.Het is aan het eind van de week het is zaterdag morgen.Tineke is al vroeg op ze is gewend haar mama te helpen met huishoudelijke werkjes,mama geeft de kamer een goede beurt.Tineke doet haar schortje aan en zucht eens diep, de af was is voor zo,n meisje en hele klus.Zonder zeuren begint ze , zette de kopjes bij de kopjes ze maakte stapels van de borden en een stapel schoteltjes en een bak met vorken messen en lepels, ze laat de bak vol water lopen en maakt schuim met de zeepklopper.De eerste bordjes gaan in het sop,terwijl ze bezig is komt er niemand in de keuken,papa niet en haar broertjes ook niet.Mama is druk in de kamer bezig en heeft gezellig de muziek aan.Mama heeft een hekel aan af wassen, de af was van de vorige dag staat er nog, de kat zit op de keuken stoel en kijkt of ze wil zeggen moet jij dat allemaal alleen doen,ze draait zich om op de stoel en gaat slapen.Tineke moet niet afwassen, maar denkt dan hoeft mama niet alles alleen te doen,de eerste stapel schone bordjes groeien, nou de kopjes in de bak.Ze staat een beetje te dromen en kijkt door het keuken raam dat uit zicht geeft op de binnen plaats.De poort gaat langzaam open,Tineke kan haar ogen niet geloven,Annemarie en Barbara komen voorzichtig de plaats op lopen,Tineke is verrast dat haar nieuwe vriendinnetjes naar haar toe komen.Maar de keuken hadden ze nu niet mogen zien haar hart klopt in haar keel, en dan gaat de deur open, ze zeggen hallo en kijken elkaar verlegen aan,want zo iets hebben ze natuurlijk nog nooit gezien,Moet jij dat helemaal alleen doe vragen ze,dat moet ik niet dat doe ik om mijn mama te helpen,wij hoeven dat nooit zegt Barbara.de twee wisten zich hier duidelijk geen raad mee,wij kwamen vragen of jij buiten komt spelen dan gaan we maar weer dag misschien tot straks.Tineke was de moet in haar in de schoenen gezonken dit vind ze echt niet leuk,Waren ze maar later gekomen dan was ze klaar geweest.Ze gaat nog even verder tot mama komt, als ik jou toch niet had en slaat een arm om haar heen en geeft haar een dikke knuffel, pak jij maar de droog doek dan was ik verder af dan zijn we zo klaar.Ze verteld mama van de nieuwe vriendinnetjes en of kom spelen,ik heb gezegd dat ik eerst mama wilde helpen.
Mama zegt jij bent echt een schat ze drinken nog gezellig een kopje thee, we zijn klaar ga maar naar jou vriendinnetjes.Ze had er een goed gevoel aan over gehouden, ze had haar mama niet in de steek gelaten.
Christiene Düthler©
Einde.
Een klik voor
afbeelding groter kijken.
dinsdag 27 augustus 2013
Een kijkje in de keuken......1
Chistiene Düthler©
Een kijkje in de keuken.
Tineke woont tussen de boerderijen en de mooie huizen.Ze heeft veel vriendinnetjes en speelde veel buiten.Na school en s,avonds gaat ze met de kinderen uit de buurt verstoppertje spelen.Tineke en haar vriendinnetjes wisten altijd de mooiste plekjes te vinden en het duurde lang voor dat ze gevonden werden.Aan de over kant van Tineke haar huis staat een boerderij en daar zijn de mooiste plekjes te vinden.Ze zitten boven op een hooiberg en zien de de kinderen beneden zoeken en roepen en soms heel dicht bij en dan proesten ze het uit van het lachen en zo hard dat Jan wel naar boven moest kijken en riep, ik heb jullie wel gezien hoor en dan hebben ze de grootste pret.Er komt een eind aan als de moeders hun kroost binnen roepen .En dan word het weer stil.De andere dag gaan ze met een vast clubje naar school.Bij één van de grote huizen staat de verhuis wagen voor.De verhuizers dragen de meubels naar buiten ,in het huis woonde een aardige oude dame ze zwaaide altijd naar de kinderen die vonden dat leuk.Tineke en haar vriendinnetje Rosalie komen bij school aan en gaan naar binnen, ze zitten alle bij in de zelfde klas,de oudere kinderen lopen verder door de gang door naar hun les lokaal.Als eindelijk de school bel gaat, gaan ze snel naar huis, de verhuis wagen is weg en het huis is leeg,geen lieve oude dame meer de naar de kinderen zwaait.Een paar dagen later staat er weer een verhuis wagen voor het huis, de kinderen blijven staan om te kijken wat er allemaal naar binnen gaat,tafels en stoelen en kasten en bedden,Er komt een meneer en mevrouw naar buiten,zouden die hier komen wonen zegt Tineke, ik denk het wel zegt Rosalie er komen ook twee meisjes naar buiten ze lijken net zo oud als Rosalie en Tineke.Ze kijken nieuwsgierig naar de kinderen misschien kunnen we wel vriendinnetjes met ze worden zegt Rosalie, ja misschien wel.Ze spelen deze week in de buurt van het huis om maar een glimp van ze op te vangen.Dan komt meneer en mevrouw en de kinderen naar buiten de man netjes in het pak en de dame in een mantelpakje en op hoge hakken.Ze zien er anders uit als de meesten in het dorp,ze lopen richting boerderij. Kom zegt Tineke dan lopen wij ook die kant uit, is dat niet raar vraagt Rosalie,wel nee zegt Tineke ik woon toch aan de overkant.De twee zusjes kijken nu ook nieuwsgierig hun kant in.Dan tikt mama tegen het raam,mama wil dat ze binnen komt,en dan gaat Rosalie ook naar huis en kijkt nog een keer om waar de zusjes spelen met de hond van de boer, ze lacht nog een keer en rent dan naar huis.Na het eten mogen de meesten kinderen nog even buiten spelen,De zusjes staan te kijken en Rosalie vraagt of de zusjes mee willen spelen,en ja dat willen ze wel. En zo horen ze er ook bij,ze gaan verstoppertje spelen, Rosalie en Tineke zoude ze wel wegwijs maken naar de mooiste verstop plekjes,de zusjes vinden het heel spannend.De moeder van de zusjes komt aan lopen, en zegt het is de hoogste tijd en daar gaan ze,ze heeft haar amen om haar dochters geslagen de kinderen kijken ze na, dat zijn deftige mensen zegt Wim dat zie je aan hun moeder met haar hoge hakken, ja zegt Ria een buurmeisje ze hebben altijd mooie kleren aan.Ze waren het er over eens dat het deftige mensen zijn.De volgende dag hadden de kinderen af gesproken naar het zwembad te gaan, dat is altijd reuze gezellig, het was een eind lopen maar dat zijn ze gewend.
Christiene Düthler©
een klik voor afbeelding
groter kijken.
word vervolgd
jaren vijftig verhaal.
woensdag 21 augustus 2013
De rode kater.
Christiene Düthler©
getekend en geschilderd op papier
50x38 cm
Catootje en Jeroentje en de rode kater.
uit 2003.
een klik voor groter
strip- tekening.
van Jan Kruis.
woensdag 14 augustus 2013
Deze kunstwerken hebben hun plekje gevonden.............
Christiene Düthler©
Gothic ....meisje en jongen.....op doek geschilderd.
Christiene Düthler©
Een klein meisje gaat op reis....op papier getekend en geschilderd.
Christiene Düthler©
Onder weg naar morgen.......geschilderd op doek.
Christiene Düthler©
Boekenleggers.......getekend en geschilderd.
........................................
zaterdag 10 augustus 2013
Monnie de poes ....3
Christiene Düthler ©
Mieke was het minste poesje uit het nestje, mama had al gezegd
laat Mieke maar bij haar mama blijven. De poes van twee deuren verder
was een mooie een mollige kat geworden .Mieke was klein en mager en
het lijkt of ze steeds dunner word. s,morgens aan het onbijt zei
moeder het gaat volgens mij niet goed met Mieke. mama zei dat niet
voor niets dat voelde Tineke en haar broertjes ook wel. Tineke denkt
als Mieke nou maar niet dood gaat .De kinderen gaan naar school
Tineke geeft Mieke nog een aai over haar kopje en van binnen denkt ze
Mieke gaat gaat dood ze word misselijk van haar eigen gedachten. Ze
fluistert dicht bij haar oortje Mieke tot straks, ze loopt naar
buiten naar de schuur en pakt haar fiets en fietst naar school, tijdens
de lessen dwalen haar gedachten af hoe leuk was dat dat Monnie de
haar poesjes in de poppenwagen waren geboren en dat ze een jong
poesje mochten houden. Tineke denkt zou mama dat toen al gezien
hebben. Hoe zou het nu met Mieke zijn ? Tineke word er verdrietig van
De lange schooldag is om, Tineke fietst naar huis ze kon nergens meer
aan denken. Vlug met de fiets achterom. en naar binnen ,en
hoe is het gegaan zegt mama goed hoor zei Tineke ze
wil gewoon vrolijk doen, moeder schenkt thee in en Tineke speurt
rond of ze Mieke ziet gelukkig ze ligt in haar mandje .Ze gaat naar
haar vriendinnetje van twee deuren verder. Een lange
dag is voorbij gekropen het is avond en tijd om naar bed te gaan.Voor
Tineke naar boven gaat loopt ze nog even naar het mandje waar Mieke in
ligt Mieke tilt haar kopje op en kijkt naar Tineke of ze zeggen wil
ben maar niet verdrietig hoor ze aait het poesje en zegt tot morgen
Mieke. Tineke ligt in haar bed en denkt aan Mieke als ze maar niet
dood gaat en met die gedachten valt ze in slaap .De morgen is aan
gebroken Tineke trekt de gordijnen open en het zonnetje schijnt naar
binnen. De eerste gedachte die Tineke heeft is poesje Mieke .Ze gaat
zich wassen en aan kleden alles gaat langzamer als anders ze gaat naar
beneden moeder zit met de broertjes aan de ontbijttafel vader is al
naar het werk het is stil moeder zegt weinig .Naar het ontbijt gaan de
broertjes naar school. Tineke treuzelt nog wat rond ze ziet Monnie die
ligt lekker te slapen maar waar is Mieke niet in de kamer en niet in
de keuken.. Tineke krijgt een naar gevoel. Ze trekt haar jas aan en
loopt naar de schuur en zet haar fiets klaar ze loopt terug naar
binnen ze komt de bij keuken een opslag plaats voor spulletjes en
achter in hangt een gordijn.Tineke denkt zou Mieke daar misschien
achter zijn het was een rare gedachte voorzichtig schuift ze het
gordijn wat op zij Tineke kan haar ogen niet geloven daar staat een
doos daar ligt Mieke in en Mieke is dood ze staat nog een tijdje te
kijken naar dat mooi lieve poesje. Mieke is echt dood ze buigt
zich voor over en zegt dag Mieke rust zacht, ze schuift het gordijn
dicht en gaat naar buiten .De tranen branden ik haar ogen,ze pakt haar
fiets en rijd naar school, de tranen rollen over haar gezicht ze kan
ze niet meer tegen houden ze huilt op de fiets bij school aan gekomen
veegt ze haar tranen weg niemand weet van haar verdriet. Na een lange
schooldag weer thuis gekomen zegt mama tegen Tineke en de broers
Mieke is dood mama had er ook moeite mee ,allemaal zijn ze stil en
verdrietig .Tineke zegt ik zal Mieke nooit vergeten ,.Monnie zit in de
vensterbank en heeft alleen maar oog voor de vogeltjes.
Christiene Duthler©
Einde verhaal
Abonneren op:
Posts (Atom)