De herinnering blijft.

                                                                                 

                                                         Christiene Düthler ©

                                                                        -  
                                                           De herinnering blijft.

                                     Wetend dat jij er niet zult zijn, met de hand
                                     op de klink blijf je even staan voor haar deur,
                                     met pijn in mijn hart ga ik naar binnen om
                                     heel even in gedachten dicht bij jou te zijn,
                                                     en slaak een zucht.

                                 Zittend op de rand van jou bed kijk ik rond,spelen
                                  met de pop en de beer deed je allang niet meer
                                  als kind boden ze troost als je je had bezeerd.
                                  Ze kijken mij aan als of ze willen zeggen ze is niet meer.
                                  Samen deelden we verdrietjes zittend in jou domein.

                                  Niet lang geleden pakten wij jou koffer niet wetend
                                  dat jij niet terug komt van jou reis.
                                  Mijn handen gaan over dingen die herinneren
                                  aan mij lieve kleine meid,haar dagboek ligt gesloten
                                  misschien met haar laatste woorden ik ga op schoolreis.

                                  Je legt je handen op haar dagboek,eens gaat het open
                                  tranen biggelen over mijn wangen en zachtjes fluisterend
                                  er gaat geen dag voorbij zal altijd aan je blijven denken
                                  lieve kleine grote meid jij ging op reis ik ben je kwijt.

                                                            Christiene Düthler©.


Dit gedicht is een gedachten gang
na het bus ongeluk in Zwitserland.
Waar door veel mensen hun kind
moeten missen.