donderdag 22 maart 2012

De herinnering blijft.

                                                                                 

                                                         Christiene Düthler ©

                                                                        -  
                                                           De herinnering blijft.

                                     Wetend dat jij er niet zult zijn, met de hand
                                     op de klink blijf je even staan voor haar deur,
                                     met pijn in mijn hart ga ik naar binnen om
                                     heel even in gedachten dicht bij jou te zijn,
                                                     en slaak een zucht.

                                 Zittend op de rand van jou bed kijk ik rond,spelen
                                  met de pop en de beer deed je allang niet meer
                                  als kind boden ze troost als je je had bezeerd.
                                  Ze kijken mij aan als of ze willen zeggen ze is niet meer.
                                  Samen deelden we verdrietjes zittend in jou domein.

                                  Niet lang geleden pakten wij jou koffer niet wetend
                                  dat jij niet terug komt van jou reis.
                                  Mijn handen gaan over dingen die herinneren
                                  aan mij lieve kleine meid,haar dagboek ligt gesloten
                                  misschien met haar laatste woorden ik ga op schoolreis.

                                  Je legt je handen op haar dagboek,eens gaat het open
                                  tranen biggelen over mijn wangen en zachtjes fluisterend
                                  er gaat geen dag voorbij zal altijd aan je blijven denken
                                  lieve kleine grote meid jij ging op reis ik ben je kwijt.

                                                            Christiene Düthler©.


Dit gedicht is een gedachten gang
na het bus ongeluk in Zwitserland.
Waar door veel mensen hun kind
moeten missen.

14 opmerkingen:

  1. deze woorden spreken taal
    een verdrietig verhaal
    maar Zij is pas dood als jij haar vergeten bent.
    Jij staat even stil, droogt alweer een traan
    maar in jouw hart klinkt haar te korte levensverhaal.
    Jij leest nu haar boek
    was even op zoek
    maar haar gezicht licht weer op
    kijk dat met blijheid aan en wees dankbaar dat je haar hebt gekend.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ongelooflijk veel verdriet lieve christiene,
    in je hart zal ze altijd bij je zijn, maar wat zou je haar graag aan je hart willen drukken,

    dikke knuffel en een zoen,
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Veel verdriet meis.
    Maar ze raakt niet uit jouw hart, zolang je haar niet vergeet.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. wat overblijft is herinnering.........
    en die is zo kostbaar.
    XXXm

    BeantwoordenVerwijderen
  5. *slik*
    Wat een inmooi, indroef gedicht ook.
    Er spreekt zoveel liefde uit, maar ook heel veel verdriet. Eigenlijk vind ik er geen woorden voor maar weet dat me dit diep geraakt heeft lieve Christiene!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. dit gedicht is zo mooi, christiene,
    ik denk dat er in Lommel veel ouders zijn die nog vaak een beertje of pop in hun handen zullen nemen en huilen om het verlies van hun kind.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hola hola lieve schat, dit raakt zo diep.

    Heeel bijzonder Christien, met een traan.

    Dag dag veel lieve zongroetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Lieve Christiene, ik hoop zo dat jij een minder droevig weekend tegemoet gaat dan wat hier in je knappe gedicht is beschreven...

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Om stil van te worden... Veel sterkte!
    Liefs Anna

    BeantwoordenVerwijderen
  10. lieve christiene, je bent zo'n lief mens hé.

    ik dacht dat je zelf zo'n enorm verlies had meegemaakt,
    ben je zo'n lieverd om voor anderen zo'n gedicht te schrijven...

    dikke knuffel,
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  11. *snikkk*

    ontroerend mooi verwoord, christiene voor dit onmenselijk leed.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. OOOH Christiene....wat heb je dit diep ingevoelt en prachtig verwoord.
    Ik slik maar even....

    BeantwoordenVerwijderen
  13. raak gedicht, mooi verwoord, sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen